De eend die niet van water hield / Steve Small ; vertaald uit het Engels door Joukje Akveld

“Er was eens een eend die niet van water hield” begint dit prentenboek en daar zien we de eend stappen op de illustratie, getooid met een regenjas, zuidwester, paraplu en kaplaarzen. Nagekeken door twee muisjes, een sprinkhaan en een slak. Het regent overigens niet. Wanneer het wel regent blijft hij lekker binnen, ‘met een goed boek en een kop thee’ en probeert zichzelf wijs te maken dat hij daar alles heeft wat hij nodig heeft. Hij moet er wel bij zuchten.

Als noodweer op een nacht een gat in zijn dak slaat en eend naar buiten gaat om een emmer te halen, vindt hij een verdwaalde kikker. Eend nodigt hem uit om binnen te komen. Eend kruipt met regenjas en zuidwester terug in bed, terwijl kikker heerlijk plaats neemt in de inmiddels volgelopen emmer onder het gat in het dak.

Dit is het begin van een uitgebreide zoektocht naar het ‘thuis’ van kikker. En van een vriendschap, want ze hebben het ondertussen wel heel gezellig. Sterker nog: met de dieren die ze onderweg tegenkomen hebben ze het ook heel gezellig: kopjes thee drinken, samen vissen. In de avonden lezen eend en kikker elkaar verhalen voor en het gat in het dak wordt gerepareerd (daar is kikker zo te zien minder enthousiast over).

Uiteindelijk weet postbode pelikaan waar kikker vandaan kwam en vertrekt kikker. Alles lijkt weer normaal, maar eend mist kikker zo, dat hij een barre tocht door de plensregen onderneemt om kikker terug te halen. Hij verliest daarbij bijna al zijn veilige attributen: zijn kaplaarzen blijven in de modder steken, zijn paraplu en zuidwester waaien weg. Maar het is niet voor niets: kikker is dolblij om zijn vriend eend weer te zien. Wat een heerlijk einde: kikker komt weer terug bij eend en samen bezoeken ze weer hun nieuwe vrienden, lezen elkaar weer voor en voor het gerepareerde gat in het dak komt een perfecte oplossing die voor beiden fijn is.

De koddige illustraties doen me een beetje aan Aardman denken, vooral de eend eigenlijk. In kleivorm zou hij zo kunnen binnen stappen bij Wallace en Grommit, of Shaun het schaap. De kikker heeft immer een gelukkige glimlach op zijn gezicht, behalve dan als het gat in het dak gedicht is en als pelikaan blijkt te weten waar kikker woont (!). Dit lieve, grappige verhaal over vriendschap, dingen voor elkaar over hebben en daardoor zelfs angsten overwinnen is een van de tien boeken van de Prentenboek Top Tien 2023.