Boekmama.nl

Over (jeugd)boeken en (voor)leesplezier

Tag: Sprookjesfiguren (Pagina 2 van 3)

Flin, of De verloren liefde van een eenhoorn

22 juli 2020 / / Geen reacties

Flin, of De verloren liefde van een eenhoorn / Henry Lloyd ; met illustraties van Laurens Rawie

Onlangs was ik te gast bij Frits Spits in de Taalstaat bij het onderdeel Lang leve de Nederlandse taal waarin de gast een aantal heel mooie (naar eigen inzicht en smaak) fragmenten uit de Nederlandse taal meeneemt. Een van mijn fragmenten kwam uit Flin, of De verloren liefde van een eenhoorn door, zoals Frits Sits het zo mooi zei, ‘de in nevelen gehulde’ Henry Lloyd. Die naam klinkt Engels, maar het boek is oorspronkelijk Nederlandstalig. Henry Lloyd is een pseudoniem, evenals de naam van de illustrator Laurens Rawie.

Lees verder

Kleine Broer

12 januari 2019 / / Geen reacties

Kleine Broer en de saxofoon, de olifant, de wolf en het paard / Øyvind Torseter ; vertaald [uit het Noors] door Laila de Groot en Janna Kolff

Kleine broer (een jongste prins) verlaat het koninklijk paleis en zijn vader om op zoek te gaan naar zijn zes broers die ooit zijn weggegaan om een prinses te zoeken om mee te trouwen, maar nooit meer terug kwamen.  Op zijn reis verneemt hij van een wolf dat zijn broers zijn versteend door een trol. Dat wordt dus een zoektocht naar zijn versteende broers en de trol en moet hij ook een manier zien te vinden om zijn broers (en zichzelf) te redden. Lees verder

Alle verhalen van Ridder Florian

20 juli 2018 / / Geen reacties

Alle verhalen van Ridder Florian / Marjet Huiberts ; met tekeningen van Philip Hopman

Van Ridder Florian zijn vele prentenboeken en hier zijn ze gebundeld (inclusief twee nieuwe verhalen)  in een lekker dik boek voor extra lang plezier.

‘Ridder Florian de Bange’ (zo beginnen alle verhalen) is een riddertje in kleuterformaat, dat ieder verhaal angstig of bevooroordeeld in gaat, maar aan het einde steeds weer ervaart dat de werkelijkheid anders is en altijd in positieve zin. De akelige nar die Florian publiekelijk te kakken zet, wordt zelf zo bang voor de kleine boze pony van Florian dat hij het zelf van angst in zijn broek doet, de enge draak blijkt gewoon een vriend te willen, de boze keizerin is eigenlijk een goedlachse vrouw die hartelijk om Florians moppen lacht, de gemene oplichter wordt uiteindelijk door Florian om de tuin geleid en de monnik is geen stinkende zonderling maar een lieve muzikale leermeester. En vooral alle grote boze mannen blijken maar bange poeperds.

Lees verder

Ronja de roversdochter

21 juni 2018 / / Geen reacties

Ronja de roversdochter / Astrid Lindgren ; vert. [uit het Zweeds] door Rita Törnqvist-Verschuur ; met tek. van Ilon Wikland

Er zijn toch best wel wat klassiekers die ik niet gelezen heb. Ik probeer daarom af en toe wat in te halen. En ik vraag mij daarbij ook altijd af of zo’n boek inmiddels wat gedateerd is, of dat we met een tijdloze klassieker te maken hebben. Ik heb het boek voorgelezen aan mijn 11-jarige dochter en we vinden samen dat het helemaal niet ouderwets is. Heerlijke zinnen om voor te lezen en de ouderwets woorden en uitdrukkingen die we tegen kwamen waren niet storend en vond ik eigenlijk heel leuk: ‘Dat had hij gedacht, dat stuk addergebroed!’. Het woord addergebroed zouden we mijns inziens zelfs opnieuw moeten gaan gebruiken. Regelmatig werd er iemand ‘naar de bliksem’ gewenst (waarbij ik aan Meneer Big van Gitte Spee moet denken) en een hele mooie: ‘het huilen stond hem nader dan het lachen’, een uitdrukking die ik ken van de boeken van Daan Zonderland, die mijn vader vroeger voorlas. De hier en daar mooie, ouderwetse woorden en uitdrukkingen  passen eigenlijk alleen maar bij het verhaal dat speelt in een sprookjesachtig bos in een onbekend land in ver vervlogen tijden.

Lees verder

Meisje in het rood

17 mei 2018 / / Geen reacties

Meisje in het rood / verhaal en illustraties van Roberto Innocenti ; geschreven door Aaron Frisch ; vertaling uit het Engels: Clavis Uitgeverij

Dit boek is al wat ouder (2015), maar het blijft een heel bijzondere. Sommige boeken zijn na een paar jaar al een beetje wazig geworden in mijn hoofd. Deze niet. Helaas wordt het weinig uitgeleend in mijn bibliotheek. Met dank aan Facebook die graag laat weten wat je precies een jaar, twee jaar, drie jaar en meer jaar geleden hebt geplaatst, heb ik het stukje weer terug dat ik in 2015 over dit boek schreef:

Wat als Roodkapje (of in dit geval Sophia) niet door een eng gevaarlijk bos moet om bij haar zieke oma (Nana) te komen, maar door een enge gevaarlijke stad? Want ook daar kun je stuiten op wolven die zich vriendelijk en hulpvaardig voordoen. Bijzonder B-prentenboek met tekst in tekstblokjes. Verhaal met fatale afloop, of met Happy End, want “Weet je nog wat ik zei over verhalen? Verhalen zijn magisch. Wie zegt dat er maar 1 einde is?”, aldus de verteller in de vorm van een piepklein lichtgevend dametje met breiwerk.

« Oudere berichten Nieuwere berichten »

© 2024 Boekmama.nl

Thema gemaakt door Anders Noren — Boven ↑