Op een verre planeet / tekst Julia Donaldson ; met illustraties van Axel Scheffler ; vertaald [uit het Engels] door Bette Westera

Op een verre planeet wonen twee soorten ruimtewezens: de Rooien en de Blauwen. Margreet is een Rooie en Daan een Blauwe. Als ze op een dag even geen zin hebben in spelen met hun soortgenoten, sluipen ze (onafhankelijk van elkaar) weg naar het Worzelerwoud ‘waar het naar fretzels ruikt en naar vlaaibomenhout.’ Deze ontmoeting is het begin van een vriendschap.

Maar als de oma van de ene en de opa van de andere hen daar samen vinden, worden ze kwaad mee naar huis gesleurd en krijgen ze keer op keer waarschuwingen te horen: ga niet met de andere soort om, ze zijn anders, ze zijn raar, ze zijn fout (maar dan op rijm). Margreet en Daan treffen elkaar daarom steeds stiekem en gaan er uiteindelijk per raket vandoor. De ongeruste families kunnen niet anders dan samen op zoek gaan naar de twee weglopers.

Een jaar lang reizen de families samen, van planeet tot planeet, waar ze allerlei andere wonderlijk ruimtewezens treffen, maar niet hun Margreet en Daan. De Rooien en Blauwen kunnen echter wel steeds beter met elkaar opschieten. Als ze de zoektocht uiteindelijk opgeven treffen ze bij thuiskomst Margreet en Daan op eigen planeet: ze bleken na een week al te zijn teruggekeerd en hebben inmiddels een kind. De kleur van het kind laat zich raden (want wat krijg je als je rood en blauw mengt?).

Zo hebben we een Romeo en Julia-achtig verhaal, maar dan voor kleuters, met ruimtewezens, happy end en mooie conclusie:
‘effen, gespikkeld, gestreept of geruit: kies wie je lief is, de kleur maakt niet uit’. Julia Donaldson en Axel Scheffler hebben vele geweldige prentenboeken gemaakt, waarvan de bekendste natuurlijk de Gruffalo is. De prentenboeken, allemaal op rijm, zijn gelukkig allemaal vertaald door Bette Westera, waardoor ze ook in het Nederlands een feest zijn om voor te lezen. Extra leuk bij deze vertaling: alle gekke verzonnen namen van planeten en ruimtewezens.