De koffer / Chris Naylor-Ballesteros ; vertaling [uit het Engels]: J.H. Gever

Een vreemd, droevig en vermoeid kijkend dier komt aangezeuld met een koffer. ‘Wat zit er in?’, willen een paar dieren weten. De vreemdeling zegt dat er een kopje in zit. Dat vinden de dieren nogal raar en ongeloofwaardig. Alleen een kopje? Nou ja, ook een stoel en een tafel om het kopje op te zetten. En een huisje. En dat huisje kijkt uit over de bergen. Daarna verontschuldigt de vreemdeling zich en valt uitgeput in slaap.

Volgens de vos liegt de vreemdeling en kunnen ze het beste de koffer openbreken zodat ze kunnen zien dat hij een leugenaar is. De vogel denkt dat dat inderdaad het beste is, maar volgens de haas mag dat helemaal niet. Vos pakt een steen en slaat het slot kapot. Wat zit er in de koffer? Een gebroken kopje en een foto van een huisje, met een tafel en stoel ervoor. Volgens Vos heeft hij dus inderdaad gelogen.

Als de vreemdeling wakker wordt (na akelige dromen over ontsnappen, vluchten en de zee) ziet hij wat de dieren gedaan hebben … Zo staat het in het boek, en je verwacht het ergste. Maar als je de pagina omslaat krijg je het mooiste. Ik zal het niet spoileren. Lees het zelf.

Persoonlijk kreeg ik er even een brok van in mijn keel. Mooie, eenvoudige illustraties. Alle dieren hebben tekst in hun eigen kleur. Wat eerst lijkt te beginnen als grappig prentenboek blijkt een prachtig en ontroerend verhaal over omgaan met vreemdelingen en vooral mensen in nood. Absolute aanrader voor bibliotheken, scholen, BSO. Lees voor en praat er over.