Over (jeugd)boeken en (voor)leesplezier
Het lied van de vreemdeling / Linda Dielemans
Als Neanderthalermeisje Une stiekem (en min of meer gedwongen) op jacht gaat met stamgenoot Sumi, vindt er een noodlottig ongeluk plaats. Une is totaal overstuur en durft niet meer terug naar haar stam. Haar gehuil trekt de aandacht van een reizende stam van moderne mensen die besluit zowel de vangst (een stier) als het meisje mee te nemen.
Lees verderDikke vriendjes durven alles / Ingrid & Dieter Schubert
Afgelopen woensdag las ik dit prentenboek als laatste van vijf voor in de bibliotheek. Er was al niet veel publiek en een deel moest eerder weg, waardoor er alleen nog een jongetje en zijn vader over waren. Dit boek was een groot succes: vader lachte regelmatig, jongetje bulderde en ik vond het ook erg leuk. Toen het uit was riep het jongetje dat ik het nog een keer moest voorlezen. Ik zei dat hij het mocht lenen, zodat zijn vader het lekker vaak kon voorlezen. Vervolgens liep het jongetje juichend met het boek door de bibliotheek, terwijl hij nog stukken van de tekst aan het citeren en naspelen was.
Lees verderSuperSint / Maranke Rinck & Martijn van der Linden
Marie zit heerlijk superheldenstrips te lezen, als hond Odin moet worden uitgelaten. Papa en Marie gaan met de hond naar buiten, de sneeuw in, bewapend met een stapel boeken en een dampende thermoskan met, naar ik aanneem, warme chocolademelk.
Lees verderNaar de overkant / Wouter Klootwijk ; met illustraties van Enzo Pérès-Labourdette
Na Anne, het paard en de rivier is dit het tweede boek van Wouter Klootwijk en Enzo Pérès-Labourdette. Wederom speelt een rivier een belangrijke rol: waar bij het eerste boek Anne langs een rivier reist, zit in Naar de overkant een rivier in de weg: als jongetje Steef in een hoogspanningsmast klimt (‘Dat is gevaarlijk’, zeggen de moeders), ziet hij aan de overkant een meisje naar hem zwaaien. Vanaf dat moment zwaaien ze vaker naar elkaar en roepen ze naar elkaar, maar ze verstaan elkaar niet.
Lees verderNiemand ziet het / Dolf Verroen ; met tekeningen van Charlotte Dematons
Dit boek valt meteen met de deur in huis: ‘Natuurlijk wist ik dat ik homo was, maar ik durfde er met niemand over te praten.’ Dat is in deze tijd al niet makkelijk, maar dit verhaalt speelt vlak na de Tweede Wereldoorlog. Niemand ziet het lijkt wel een vervolg op het prachtige kinderboekenweekgeschenk van Dolf Verroen Oorlog en vriendschap (ik was ervan overtuigd dat ik daar over geblogd had, maar ik las het een jaar voordat ik met mijn blog begon [voor aan mijn dochter]), één van de allermooiste kinderboekenweekgeschenken. Hoewel Charlotte Dematons beide hoofdpersonen heeft afgebeeld als mini Dolf Verroentjes blijken ze verschillende voornamen te hebben. Beide boeken hebben wel autobiografische elementen.
Lees verder
© 2025 Boekmama.nl
Thema gemaakt door Anders Noren — Boven ↑
Recente reacties