De boom met het oor / Annet Schaap & Philip Hopman

Vandaag zag ik toevallig in een boekhandel de boek/cd-combinatie
De schilderijententoonstelling / [naar] Moessorgski ; [tekst] Bette Westera ; en [ill.] Philip Hopman. Wat heeft dat met De boom met het oor te maken, behalve dat Philip Hopman voor beiden de illustraties heeft gemaakt? Voorin De boom met het oor staat: ‘Deze tekst werd oorspronkelijk geschreven in opdracht van het Internationaal Kamermuziek Festival Utrecht 2018 bij Schilderijen van een tentoonstelling van Modest Moesorgski.’

Waar het stuk van Moes(s)orgski uit 16 delen bestaat (waarvan 10 betrekking hebben op een schilderij) is dit boek bij het stuk één verhaal. Of niet? Als ik het boek in stukjes opdeel (boom, stad, school, jongen, droevige insecten optocht, drukke mensen, vogels, hond, boom, rij, het oor, kever, mensenkind, verhaal, verteld, trots) kom ik precies op 16 uit.

Maar of het nu wel of niet bij een muziekstuk hoort (de muziek zit er niet bij), Annet Schaap (voor wie het nog niet weet: een kinderboekenillustrator die in 2017 debuteerde als schrijver met haar boek Lampje dat insloeg als een bom en alle belangrijke kinderboekenprijzen won) is zo’n mooi verteller!

Een jongen komt uit school en heeft iets heel groots en belangrijks te vertellen, maar op het schoolplein luistert niemand en in een mum van tijd zijn alle kinderen door hun ouders weggeplukt. Zijn eigen ouders zijn nog aan het werk. Ook in het park is er geen luisterend oor: ‘Maar ook hier is iedereen druk: moeie moeders kijken op hun telefoon en wachten tot hun baby’s eindelijk gaan slapen.’

De enige persoon in het park die niet druk is, maar rustig op een bankje zit, komt ook niet in aanmerking, want eigenlijk mag de jongen niet met vreemden praten. Een vogel en een hond hebben ook al geen tijd om te luisteren, maar de hond vertelt hem wel over de boom met het oor: daar kan iedereen alles aan vertellen. Als de jongen de boom heeft gevonden, heeft dat nog wat voeten in de aarde: er staat een enorme rij van dieren en de jongen is ook nog eens in een verdrietige stoet insecten gaan staan.

Behalve de prachtige tekst van Annet Schaap, zijn de illustraties van Philip Hopman, die Barcelona als decor gebruikte, ook schitterend: een zwierige stad vol met mensen die met van alles en nog wat druk zijn, de prachtige grote boom en de grappige insecten. Al met al een zeer mooi prentenboek om voor te lezen aan kinderen vanaf een jaar of 7, over aandacht geven en gehoord worden.