Soms zijn er van die vragen die je bijblijven. Zo kwam er eens dame in de bibliotheek – ik weet niet meer hoe ze bij me was gekomen (doorverwezen door collega, was ze op mij afgestapt, was ik op haar afgestapt?) – met een gevoelige hulpvraag. Ze vertelde dat haar dochter op korte termijn zou sterven aan kanker en dat zij, samen met de andere oma, verder voor het kindje van haar dochter zou gaan zorgen: een peutermeisje. Nu zocht ze boeken om aan het meisje duidelijk te maken dat haar mama dood zou gaan. Hoe verdrietig ook (het is me ternauwernood gelukt om deze vrouw te helpen zonder te gaan huilen), ik was heel erg blij dat ík op dat moment dienst had én dat het redelijk rustig was in de bibliotheek. Want deze vraag vergde collectiekennis en tijd (er zijn vooral heel veel boeken voor jongere kinderen over huisdieren die dood gaan en grootouders, dat eerste was onhandig, het tweede zeer ongewenst). Uiteindelijk hebben we een en ander gevonden voor haar bij de prentenboeken thema dood en bij de informatieve boeken over afscheid en rouwverwerking.