Morrigan Crow en het Wondergenootschap / Jessica Townsend ; vertaald [uit het Engels] door Sabine Mutsaers
Ik heb maar even zelf een foto gemaakt, want ik vond op internet foto’s waarbij al het goud mistte en gouden letters geel waren. Dit is toch echt mooier.
Mijn twaalfjarige dochter heeft dit eerste deel van Nevermoor ook gelezen, is woest enthousiast en wilde heel graag een stukje voor mijn blog schrijven. Hier komt ze:
Nevermoor is een boek dat gaat over Morrigan Crow, een meisje van 11 jaar waarvan haar ouders zeggen dat ze vervloekt is. Op de dag dat ze hoort te sterven komt er een man, genaamd Jupiter haar redden. Jupiter brengt Morrigan naar Nevermoor, waar ze allerlei testen moet doen om bij het Wondergenoodschap te komen. Alleen heb je een kneepje nodig (iets waar je goed in bent), maar Morrigan weet haar kneepje niet. Hoe zal ze ooit voor al die testen slagen?
Nevermoor is een echt super leuk boek vol met magie en verrassingen, maar ook vol met verdriet en angst. Het is echt een geweldig boek voor mensen met een beetje fantasie. Het is zo’n leuk boek dat je het wel moet lezen van de leukheid!
Morrigan Crow hoort dus tot de vervloekte kinderen: of het waar is of niet, van alles wat er mis gaat krijgen zij de schuld. Op haar elfde verjaardag zal Morrigan, net als de andere vervloekte kinderen, sterven. Tot grote opluchting van bijna iedereen: zelfs haar eigen familie lijkt er naar uit te kijken. Maar vlak voordat het zover is wordt Morrigan tot haar grote verassing meegenomen door een extravagante man in een soort superspinmobiel naar de magische plek Nevermoor, waar Morrigan nog nooit van gehoord heeft. Als vreemdeling dreigt zij continu uitgezet te worden (en ze is dan ook doodsbang voor de gevolgen: zal zij dan alsnog sterven?), behalve als ze slaagt voor de Wonderproeven en tot het Wondergenootschap toegelaten wordt. Zij is het enige kind dat meedoet maar geen ‘kneepje’ heeft (een uitzonderlijk talent) en iedere keer als ze er met haar begunstiger Juniper over probeert de praten, wuift hij het weg: dat zien ze bij de eindproef wel.
Een geweldig boek is dit: het leest heerlijk, het is spannend, Nevermoor is een magische plek die fantastisch beschreven is (je zou er zelf heen willen). Morrigan is een soort meisjesversie van Harry Potter, maar dit boek is absoluut geen slap aftreksel van Harry Potter en ook is het geen ‘meidenboek’. Alleen jongens die per se een jongen als hoofdpersoon willen hebben zullen er wellicht moeite mee hebben. Morrigan is zeker geen meisjes-meisje en de enige echte vriend van haar leeftijd die ze maakt in Nevermoor is een drakenrijdend jongetje vol grappen en grollen.
Wat een knap debuut! Dit eerste deel doet absoluut verlangen naar meer. En gelukkig: deel 2 is inmiddels uit. Mijn dochter is er alvast lekker in begonnen. Hopelijk weer zo’n heerlijk boek. Dit zou best wel eens een (terechte) hitserie kunnen worden. Lees het of lees het voor! Staat overigens ook op de leeslijst van de Kinderjury.
Geef een reactie