Het ongemakkelijke dagboek van Henry K. Larsen : (die dit alleen maar opschrijft omdat het van zijn therapeut moet, en daar enorm van baalt) / Susin Nielsen ; vertaald [uit het Engels] door Lydia Meeder en Barbara Zuurbier

Henry begint een dagboek omdat zijn psycholoog (een hippie, met gaten in zijn sokken, aldus Henry) dat heeft aangeraden. ‘Ongemakkelijk’ zou kloppen als Henry gewoon een nerdige jongen was met rood haar en overgewichtsproblemen (wat ook allemaal waar is overigens), maar in dit geval is het een understatement. Henry gaat niet voor niets naar een psycholoog: hij heeft iets zeer traumatisch te verwerken. Iets waar hij absoluut niet over wil praten en steevast ‘HET’ noemt.

In de loop van het (dag)boek onthult Henry steeds meer over ‘HET’, waar ik om niet te spoileren maar zo min mogelijk over probeer te zeggen. Henry is in ieder geval na ‘HET’ met zijn vader verhuisd om opnieuw te beginnen. Henry wil met niemand praten over het gebeuren en vooral ook dat niemand erachter komt. Op zijn nieuwe school wordt hij in ieder geval onmiddellijk lastig gevallen door de immer uitgelaten supernerd Farley. Ontsnappen is niet mogelijk. En als lezer is het vrij snel duidelijk dat Henry misschien wel heel goed een vriend kan gebruiken als de vrolijke Farley.

Ook in de nieuwe flat probeert Henry hinderlijke mensen te ontlopen: de kortgerokte en hooggehakte Karen en zijn bemoeizieke Indiase buurman Mr. Atapattu (aasgier 1 en 2, aldus Henry). En ondertussen is er ook nog de altijd lompe koningin van de vintage, Alberta, die voor flink wat rode hoofd-momenten zorgt bij Henry.

Omringd door dit stelletje kleurrijke mensen klimt Henry langzaam uit de diepe ellende. Ze blijken ook allemaal helemaal niet zo verschrikkelijk als Henry aanvankelijk dacht. Sterker nog: je zou mensen die iets traumatisch of verdietigs hebben meegemaakt van harte zulke lieve mensen om hen heen gunnen.

Het ongemakkelijke dagboek is dan ook meer dan ongemakkelijk: het is aangrijpend, heftig en hartverwarmend. Het is trouwens ook een bijzonder geestig boek: ik heb regelmatig zitten lachen. En zo nu en dan moest ik denken aan een ander fictief dagboek, ook geschreven door een onwillige jongen die iets verschrikkelijks te verwerken heeft:
Dit is geen dagboek van Erna Sassen.

Het ongemakkelijke dagboek van Henry K. Larsen ontving een Zilveren Griffel 2019