Eend en Pinguïn zijn GEEN vrienden / Julia Woolf ; vertaald [uit het Engels] door M.E. Ander

Sara en Nora zijn beste vriendinnen en twee allerschattigste meisjes (misschien iets te schattig). Allebei hebben ze een lievelingsknuffel: de één Eend en de ander Pinguïn. De meisje spelen heel lief samen (schommelen, een taart bakken, verven) en denken de hele tijd dat hun knuffels dat ook doen, want hun knuffels ‘houden ook heel veel van elkaar’. Ondertussen zijn de twee knuffels, die juist een enorme hekel aan elkaar hebben, zich verschrikkelijk aan het misdragen: er worden klappen uitgedeeld, ze duwen elkaar van de schommel, smijten eten en verf op elkaar en dat alles met een heel boos gezicht.

Het lieve van die meisjes en dat hufterige van die knuffels is zo leuk verwoord, en vooral verbeeld, dat het bijzonder hilarisch is.

Als de meisjes ontdekken hoe vies hun knuffels geworden zijn, stoppen ze de knuffels in bad. Daarna worden ze afgedroogd en geföhnd en zijn daardoor ineens heel fluffy en zacht. Dat brengt de meisjes op een idee: ze gaan spelen dat de knuffels baby’s zijn: ze worden in een poppenwagen gezet met speen in de snavel. Als Sara en Nora even weg zijn besluiten Eend en Pinguïn dat dit nog erger is dan dat ze elkaar vinden. Daarom ontsnappen ze samen en gaan in plaats van baby’tje spelen gezellig samen schommelen, een taart bakken en verven.

Als er een moraal in dit verhaal zit is het: vriendschap laat zich niet afdwingen. En: een gezamenlijk probleem kan mensen (of in dit geval knuffels) juist wel dichter bij elkaar brengen.

Supergrappig prentenboek, en goed te gebruiken voor thema’s als ‘vriendschap’, ‘samen spelen’ of ‘omgaan met elkaar’.