Dit boek houdt niet van kinderen / Christine Naumann-Villemin & Laurent Simon ; vertaling uit het Frans (vertaler is niet vermeld)

Een prentenboek met als ik-persoon een boek: betreffende boek staat al jarenlang in de kast, veilig en netjes ‘omringd door collega’s’. Totdat een moeder het uit de kast pakt en het aan haar zoontje geeft: ‘Draag het altijd met je mee, dan is het net alsof ik steeds dicht bij je ben.’ Kennelijk is deze mama vaak weg en heeft het jongetje het daar moeilijk mee. Hij zegt echter dat hij eigenlijk niet zo van lezen houdt. Daar is het boek wel blij om, want het boek houdt helemaal niet van gelezen worden, en al helemaal niet van kinderen.

Vies

Kinderen zijn vies, ze zijn altijd besmeurd met smerigheid en eten en ze zijn onzorgvuldig met boeken. Heel pijnlijk, maar aangezien alle vieze en kapotte jeugdboeken in de bibliotheek naar mij gaan en ik wekelijks (vooral prenten)boeken moet afschrijven die besmeurd zijn met eten, bekrast en gescheurd, ben ik het wel een beetje eens met het boek. Al heb ìk zeker geen hekel aan kinderen. Het probleem ligt bij de opvoeders/ouders: die moeten kinderen leren zorgvuldig om te gaan met boeken, en al helemaal met geleende boeken. Ik ben overigens heel goed in uitleenbonnetjes in strakke punten vouwen en daarmee koek- en chocoladekruimels uit boeken wippen, maar dat terzijde.

Braaf

Het jongetje houdt wel braaf het boek bij zich, zusje besmeurd het met jam, het boek fungeert als tunnel bij een treinbaan, boek mag me in de draaimolen. En uiteindelijk slaat het jongetje het boek open, bladert ‘bedachtzaam en voorzichtig’ (dat valt dus weer mee) en slaat vervolgens het boek boos dicht: het boek wil kennelijk nog niet gelezen worden.

Gevoelige snaar

Na wat geloer over een weer tussen boek en jongetje, slaat het jongetje op een dag het boek weer open en huilt dikke tranen in het boek. Het boek wil dat hij vertelt waarom, maar het jongetje wil dat het boek gaat vertellen. Het boek wil weten waarom hij dat zou nou doen. ‘Omdat … Als ik met jou ben, vergeet ik dat mama ver weg is. Als ik met jou ben, is het alsof ik op reis ga …’. De gevoelige snaar: welk boek kan dat nu weerstaan? Dit boek in ieder geval niet.

Geliefd

En hier beginnen de avonturen die ze samen beleven en de prachtige dingen die ze zien. Als mama eindelijk terug is, is het boek toch aardig versleten. Het maakt het boek echter niet meer uit: hij is geliefd. Nou vooruit: met boeken mag geknuffeld, gegeten, geverfd, gespeeld worden. Maar graag wel met eigen exemplaren, dus des meer reden om kinderen mooie boeken cadeau te doen (uiteraard gekocht bij de lokale boekhandel). Voorin en achterin dit prentenboek zitten zeer realistisch uitziende stiftkrassen en -vlekken. Ik ben benieuwd of het binnenkort daardoor in de kast met vieze en kapotte boeken opduikt 🙂

Origineel prentenboek over het moois dat boeken je kunnen brengen.