Trots en vooroordeel / verteld door Lisette Jonkman ; illustraties Sophie Pluim

Roddel en achterklap, geflirt en gedoe. Ik heb nooit behoefte gevoeld om de klassieker van Jane Austen te lezen, maar aangezien ik de hertellingen van de wereldklassiekers van Blossom Books heel tof vind en spaar (lees: krijg [meestal van mijn man, dit exemplaar van mijn zoon]), en Trots en vooroordeel een van de nieuwste titels is, ben ik het uiteraard toch gaan lezen.

Zenuwen

De familie Bennet bestaat uit vader, moeder en vijf dochters. Moeder Bennet is een behoorlijk hysterische vrouw die zich erg flink gênant kan gedragen, continu last heeft van haar ‘zenuwen’, graag roddelt en keihard oordeelt over anderen. Behalve over haar eigen dochters dan: die zijn heilig en het hoogste doel is om ze allemaal, koste wat koste, zo snel mogelijk aan de man te brengen.

Beroering

Er ontstaat dan ook flink dat beroering als in het landgoed naast de familie Bennet de jonge, knappe, rijke meneer Bingley zijn intrek doet, vergezeld door zijn zussen en zijn vriend meneer Darcy. Iedereen is meteen zeer gecharmeerd van meneer Bingley, maar niet van meneer Darcy: ‘Het oordeel over hem was geveld: hij was de hooghartigste, onaangenaamste man ter wereld, en iedereen hoopte dat hij nooit meer terug zou komen.’ En dat na slecht één bal. Eigenlijk lijkt het er vooral op dat hij de sociale regels die dan gelden niet onder de knie heeft, of aan zijn laars lapt.

Vooroordelen

Trots en vooroordeel is vooral het verhaal van dochter Elizabeth, en haar weg naar wel of geen goed huwelijk, waarbij trots en vooroordelen van verschillende mensen in de weg staan. Ik moest er even inkomen, had zelf wat last van vooroordelen over het verhaal, naar het wist me toch te pakken te krijgen, door de interessante personages, humor en het verhaal zelf. En stiekem hoopte ik, naarmate ik verder in het verhaal kwam, dat het allemaal goed zou komen voor de sympathiekste personages: Elizabeth en hoor oudere zus Jane.

Chiklit

Deze klassieker wordt opnieuw verteld door Lisette Jonkman die ik nog niet kende. Volgens Wikipedia is Lisette Jonkman ‘een Nederlandse schrijfster en columniste, onder andere voor het vrouwentijdschrift Viva. Jonkmans boeken zijn in te delen in het genre chicklit – romantische en grappige ‘feelgoodromans’.’ Dat verklaart voor mij wel waarom ik haar niet ken. Volgens haar eigen site zouden we haar ook op deze manier kunnen kennen: ‘Maar misschien ken je me beter als ‘die rare schrijfster uit Drenthe die het altijd over poep heeft’.’ Nee, ook niet, maar vooral het eerste geeft wel te denken: was Jane Austen een chicklit/feelgoodroman-schrijfster in haar eigen tijd? In ieder geval vind ik dat Lisette Jonkman het verdienstelijk heeft gedaan: ik heb er, ondanks dat het niet helemaal mijn genre is, van genoten en voelde ook de feelgood-uitwerking.  

Op naar de volgende Blossom Books Wereldkkassieker: Zorro, verteld door Kevin Hassing. Hij staat al te pronken in mijn boekenkast tussen de rest van de Blossom Books Wereldklassiekers.