Poes! / Cat Parker ; met illustraties van Aurora Cacciapuoti ; vertaling [uit het Engels]: J.H. Gever

Meewandelpoezen, kennen jullie die? Wij hadden er vroeger twee. Gezellig liepen ze mee, als we op stap gingen met de kinderwagen. Zo een is er ook in Poes! Deze poes loopt echter vrij onopvallend mee. Wie ziet hem? De moeder van het kindje in de buggy in ieder geval niet.

Het is ochtend. We zien een dorpje, met gele, oranje en blauwe huizen en rode daken. Op een van die daken ligt een poes te slapen. En achter de horizon van een grasland, komt de zon op: groot, geel, met verwarde ochtendharen eh stralen, zich gapend uitrekkend. Een jongetje dat vooraan zat bij het voorlezen in de bibliotheek ging dat uitrekken heel mooi nadoen.

We zoomen in op een raam, waar een moeder met een enorme bos rode krullen – Marge Simpson stijl – een kindje aankleedt. Kom. We gaan wandelen. De kat zit ze al toe te grijnzen vanaf het dak van een speelhuisje of hondenhok.

En daar gaan ze. Op iedere pagina roept het kindje wijzend vanuit de buggy Poes! Soms moet je even goed kijken waar de kat van is (in bomen, op een hekje, in een struik, in het weiland, in een muurtje, op een brievenbus). Maar iedere keer is er een ander dier veel opvallender in beeld. Met als gevolg dat moeder iedere keer het kindje verbetert. ‘Nee’, zegt mama, dat is een hond / kikker / paard / koe / varken etc. Voor de kat lijkt het een spelletje, want op een van de illustraties maakt hij een ssst-gebaar naar het kindje.

Pas aan het einde van de lange wandeling, als de kat inmiddels bij het kindje op schoot in de buggy is gesprongen, merkt mama de kat op. Hé poes! Waar kom jij opeens vandaan? De zon kijkt er erg vermoeid bij. Ach, deze mama keek dan de hele tijd de verkeerde kant op en is mooi gefopt door de kat, maar ze krijgt sowieso punten voor de gezellige wandeling, zonder telefoonafleiding en met continu aandacht voor haar kind.

Grappig en herkenbaar repeteerverhaal, aantrekkelijke illustraties, een klein beetje een zoekboek op peuterniveau, met verschillende dieren om te benoemen en dierengeluiden om na te doen. Het jongetje dat aan het begin de zon nadeed, heeft daarna ook bij ieder dier een demonstratie gegeven. Erg leuk om voor te lezen en om daarvoor of daarna lekker te gaan wandelen en alles te benoemen wat jij en je kind tegen komen. Prentenboek Top Tien 2026.