Ons kasteel aan zee / Lucy Strange ; vertaling [uit het Engels]: Aleid van Eekelen-Benders

Petra (Peet) woont met haar oudere zus Mag, haar vader en haar Duitse ‘Mutti’ in een vuurtoren bovenop een klif in een dorpje nabij Dover als de Tweede Wereldoorlog uitbreekt. Het warme, hechte gezin wordt uit elkaar gerukt: Mutti wordt opgepakt in verband met haar Duitse achtergrond en vanwege vermeende spionage en Mag praat nauwelijks nog tegen Peet en zwerft continu buiten rond.

Evacueren

Als ook hun vader verdwijnt wil dorpshoofd en rechter mevrouw Baron de zusjes laten evacueren: afgezien van het feit dat dit sowieso gevaarlijk gebied is (vanwege een mogelijke invasie door de Duitsers over het kanaal), is de vuurtoren een doelwit voor Duitse bommen. De zusjes zullen echter gescheiden worden en ver weg van hun geliefde zee zijn. Bovendien willen ze niet alleen bij elkaar blijven (ondanks hun moeilijker geworden relatie), maar ook bij de vuurtoren blijven en voorkomen dat deze in de handen van verraders valt.

De Wyrm

De vader van Peet en Mag vertelde altijd mooie verhalen en legenden over de zee en zeemonsters, zoals die over de vier stenen onderaan de vuurtoren en de Wyrm (een gevaarlijke zandbank die al heel wat schepen tot zinken had gebracht): de stenen zouden vier schippersdochters zijn die wachtten op de terugkeer van hun op zee vermistgeraakte vaders. Ze zongen, en hoopten en wensten. De Wyrm gaf uiteindelijk hun vaders terug, maar had de dochters daarvoor in ruil versteend. Dit verhaal komt veel terug in de fantasie èn in de nachtmerries van Peet en is heel mooi verweven met de rest van het verhaal.

Losse eindjes

Ons kasteel aan zee is echt prachtig mooi geschreven (en in dit geval ook: vertaald). Niet alleen het verhaal van Peet en haar familie, de spanning van de oorlog en sabotagepraktijken, de legende van de dochters, maar ook de omschrijving van de zee, de kliffen, de wind, de lucht: echt een heerlijk boek om (voor) te lezen voor kinderen vanaf ca. 11 jaar. Alle vreemde gebeurtenissen, alle vragen, alle losse eindjes komen op het eind mooi samen. Of zoals mijn dertienjarige dochter, die het boek ook heeft gelezen (en het ook heel mooi vond), zei: ‘Eerst was het heel duidelijk, toen weer niet en uiteindelijk weer wel’.

Doorleestip

In De oorlog die mijn leven redde van Kimberly Brubaker Bradley worden het meisje Ada en haar broertje aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog vanuit Londen naar Kent geëvacueerd en komen terecht in het graafschap Kent, waar ook het (fictieve) dorpje van Peet ligt. Waar Peet en haar zus juist niet geëvacueerd willen worden, is de evacuatie voor Ada juist een redding: niet alleen vanwege het gevaar van de bommen op Londen, maar vooral vanwege haar mishandelende moeder.