Mannetje Tak / Julia Donaldson [tekst] ; & Axel Scheffler [ill. ; vert. uit het Engels: Bette Westera]

Mannetje Tak, een geweldig prentenboek van Julia Donaldson en Axel Scheffler, die vooral bekend zijn van de klassieker de Gruffalo. Mannetje Tak leeft in een boom met zijn takkengezin, maar op een dag grijpt een hond hem. Hij weet te ontsnappen, maar wordt weer gegrepen door een ander. En dit blijft zich herhalen,  tot hij uiteindelijk als tak in de open haard terecht komt en vanuit zijn benarde positie de kerstman weet te redden die vast zit in de schoorsteen. Samen met de kerstman brengt hij vervolgens de pakjes rond en uiteindelijk brengt de kerstman Mannetje Tak terug naar zijn takkengezin, dat daarmee het allermooiste kerstcadeau ooit krijgt: hun vermiste vader is terug.

Mannetje Tak is een prentenboek op rijm (mooie vertaling door Bette Westera), met veel herhaling. De lezer ziet het gevaar steeds aankomen, en telkens komt dan ook terug: ‘Mannetje Tak, pas op voor die ….!’, waarbij aan de hand van de illustratie en het rijmwoord voorleeskinderen kunnen meebrullen en raden wat het is waar Mannetje Tak nu weer voor moet oppassen. Het verhaal gaat door alle seizoenen heen, waaraan je kunt zien dat Mannetje Tak wel heel lang van huis is, en waardoor het niet per se een kerstverhaal is. In 2016 opnieuw in het Nederlands uitgegeven en gezien de nieuwe rode kaft met kerstman: duidelijk wel als kerstverhaal. Toegegeven: ik heb het al mijn kinderen voorgelezen en lees het zo nu en dan ook voor in de bibliotheek, maar wel altijd rond kersttijd. Dan is het het leukst.

Van hetzelfde duo zijn al eerder de prentenboeken van ‘De Gruffalo’, ‘Het kind van de Gruffalo’ en ‘Stap maar op mijn bezemsteel’ (Room on the broom) verfilmd en in 2017 kwam in Nederland de film Mannetje Tak (Stick Man) uit. Net als de andere films, ziet het er heel mooi uit , is het een ontroerend verhaal en absoluut ook leuk voor grotere kinderen dan alleen kinderen aan wie je prentenboeken voorleest. Ik heb met mijn dochter van 10 gekeken naar de Engels gesproken versie. Mannetje Tak was hierin een zeer vriendelijke Engelse gentleman. Het was in de film niet het publiek dat steeds probeerde om Mannetje Tak te waarschuwen voor het gevaar, maar allerlei dieren die hij onderweg tegen kwam (en die hij ook vaak had geholpen). Waar alles heel snel gaat in het boek en het daarom vooral grappig is, was er in de film meer tijd voor de dramatische kant van het verhaal. Maar net als in het boek, met een heel gelukkig einde. En daarmee een hele fijn gezellige korte kerstfilm voor het hele gezin.