De spoken van het stadhuis : en andere Utrechtse verhalen / samenstelling Koos en Mathijs Meinderts ; met illustraties van Annette Fienieg en foto’s van Jan Buteijn

Ter ere van het 900 jarig bestaan van Utrecht Stad (op 2 juni 1122 kreeg Utrecht stadsrechten), schreven 20 Utrechtse schrijvers 20 verhalen over 20 bekende Utrechtse locaties. En niet de minste schrijvers. Om er maar een paar te noemen: Annet Schaap, Marco Kunst, Anna Woltz en Koos Meinderts zelf.

De gekozen locaties zijn belangrijke plekken die Utrecht Utrecht maken, zoals het Domplein/de Dom, de werfkelders, maar ook Kanaleneiland. Zelf mis ik wel een van mijn favorieten: de Inktpot. Al denk ik dat mensen van buiten Utrecht de Inktpot niet gauw zouden noemen als belangrijke Utrechtse locatie. Bij een korte inventarisatie onder mijn Utrechtse huisgenoten (‘Als jij een boek of film zou maken over belangrijke Utrechtse locaties, welke locaties zou je dan kiezen? ‘) worden er een hoop genoemd die in het boek voorkomen, zoals de Maliebaan, Spoorwegmuseum, Rietveld Schröderhuis, Galgenwaard. Maar ook allerlei locaties die niet in het boek voorkomen zoals Hoog Catharijne, het Centraal Station, Jaarbeurs, Uithof, Tivoli, Rabotorens, de Munt, de singels en grachten, de Yard, Veilinghal en Veilinghaven … Over Tivoli bleek er trouwens een klein misverstand te zijn: ik dacht aan het oude Tivoli op de Oudegracht, maar mijn dochter bedoelde TivoliVredenburg en die staat er dan wel weer in, maar onder de oude naam: Vredenburg. Kennelijk noemt de jongere generatie het Tivoli. Nou ja, mocht er ooit een tweede deel komen: er zijn nog locaties zat.

Ieder hoofdstuk begint met een stukje geschiedenis van betreffende locatie door Mathijs Meinderts: erg interessant om te lezen, zelfs als je al best wel wat weet over Utrecht. Vervolgens volgt een fictieverhaal over de locatie, waarbij ieder verhaal weer door een andere schrijver is geschreven. Alle locaties zijn voorzien van mooie foto’s door Jan Buteijn. Dat de foto’s recent zijn zie je aan de foto van de volledig ingepakte Domtoren. De verhalen zijn verlevendigd door de illustraties van Annette Fienieg die van het boek een heel mooi geheel maken, ook al verschillen de illustraties behoorlijk qua inhoud: van een opa en kleindochter die gezellig samen een ijsje eten tot lijken die aan galgen bungelen (geen nood, zelfs die illustratie is kindvriendelijk gebracht: de galgen staan in de verte en steken af tegen een prachtige schemerlucht met op de voorgrond de jongen die liever niet wilde kijken). Ik probeer de verhalen die ik het mooist vind op een rijtje te zetten, maar dat valt me nog lastig: de dierentroost in het Julianapark door Annet Schaap, de bestorming van de Vredenburcht door de ogen van de bewoners (ratten) door Diet Groothuis, of de demente moeder die op reis wil met de Oriënt Expres door Marcel van Driel? Of …? Of …? Het maakt ook niet uit: alle verhalen zijn mooi, spreken tot de verbeelding en brengen de locaties tot leven. Een deel speelt in deze tijd, een deel speelt in het verleden en bij sommige verhalen maken we een klein tijdreisje.

De Spoken van het stadhuis is gemaakt op initiatief van Kiwanis Club Utrecht. ‘Kiwanis wil kinderen betrekken bij stad en regio Utrecht met dit boek en diverse educatieve activiteiten’. Volgens mij een heel mooi en geslaagd initiatief. Dit is een boek dat iedere Utrechtse school/(school)bibliotheek zou moeten hebben, en het liefst ook Utrechtse kinderen thuis. Een boek om uit voor te lezen, samen plezier van te hebben, van te leren en vervolgens leuke uitstapjes mee te maken: 20 belangrijke locaties, 20 mooie verhalen en 20 mogelijkheden voor toffe uitstapjes om de stad beter te leren kennen. Wie wil dat nou niet?

Voor kinderen vanaf ca. 9-12 jaar en hun ouders/verzorgers en leraren.