Uit het niets / Aline Sax

Een jonge vrouw ontwaakt op een onbekende plek en is al haar herinneringen kwijt: ze weet niet waar ze is, hoe ze daar is gekomen, wat er gebeurd is, wie ze zelf is of hoe ze heet. Het is pikdonker, ze is niet dood in ieder geval, en ook niet alleen: om haar heen hoort ze tientallen mensen ademen.

Overlevenden

Als het ochtend is gaan de lichten aan, krijgen zij en de mensen om haar heen ontbijt en informatie: twee supervulkanen zijn uitgebarsten en hebben de wereld in duisternis en giftige dampen gehuld. De jonge vrouw en de anderen zijn onlangs gevonden en gered: ze zijn nu in een verlaten luchthaven en kunnen niet meer naar buiten vanwege de giftige dampen die al vele mensen en dieren het leven hebben gekost, en tevens bij vele overlevenden tot geheugenverlies hebben geleid.

Maatschappij

In de luchthaven, waar een grote groep mensen al langer verblijft, is inmiddels al een maatschappij opgebouwd, met regels waar iedereen zich aan moet houden , met aan het hoofd ‘de Raad’: ‘Als je je aan de routine houdt, komt de Raad niet tussen. Dan kun je doen alsof die niet bestaat. Want de routine hier is heilig. Braaf je werk uitvoeren, aanwezig zijn in je hobbyclub. Op gezette tijden eten en slapen. Het leven is eenvoudig. Je hoeft geen keuzes te maken, geen doelen te halen, geen stress, geen tijdsdruk. Je hebt alle tijd van de wereld. De uren slepen zich verder. Elke dag ziet er hetzelfde uit.’

Chip

Grappig genoeg leek dit stukje over het saaie leven en braaf doen wat je moet doen mij sterk denken aan This perfect day van Ira Levin dat ik onlangs las. En aangezien op de luchthaven ook een jongeman genaamd Chip (net zoals de hoofdpersoon in dat boek) rondloopt, die evenals de andere Chip niet echt Chip heet en ook plannen maakt om te ontsnappen uit de maatschappij waarin hij zich gevangen voelt, denk ik dat het een knipoog is naar dat boek.

Informatie

De jonge vrouw die zich net als Chip en alle anderen haar naam niet herinnert heeft voor zichzelf de naam Maxime gekozen. Maxime wil ontzettend graag weten wat er precies gebeurd is, maar in oude kranten in de boekwinkel (die nu als ruilwinkel dient) in de luchthaven vindt ze geen informatie waar ze wat aan heeft, er is geen internet en niemand kan of wil haar iets vertellen. De macht van de Raad en het makke gedrag van de andere bewoners begint haar steeds meer tegen te staan. Als de pleuris dreigt uit te breken als bekend wordt dat ze nog maar voor drie weken te eten hebben, slaat ze op de vlucht.

Aline Sax

Aline Sax is historica en ken ik van historische (jeugd)romans zoals het kleine boekje over de vriendschap tussen een blind meisje en een Afrikaanse soldaat ten tijde van de Eerste Wereldoorlog (Het meisje en de soldaat), Grensgangers (de verhalen van drie generaties uit een familie: voor, tijdens en na de Berlijnse muur en de heftige en donkere half-Graphic Novel De kleuren van het getto over de opstand in het Warschause getto in 1943. Uit het niets is even hele ander koek: een dystopisch verhaal spelend in onze tijd waarbij herinneringen en nepnieuws een belangrijke rol spelen. Van begin tot einde spannend, mede omdat je zelf maar zit mee te denken wat er nu allemaal aan de hand is, wie er te vertrouwen is en wie niet en hoe het af zal lopen. Aanrader voor jongeren vanaf ca. 15 jaar.

Doorleestips

Tijdens het lezen plopten er, behalve This perfect day, nog een aantal andere eerder gelezen boeken in mijn hoofd: Boy 7 / Mirjam Mous waarbij de hoofdpersoon ook ontwaakt op onbekende plek en zonder herinneringen. Zodra hij merkt dat hij wel een telefoon bij zich heeft, vindt hij een door hem zelf ingesproken boodschap met de mededeling onder geen beding de politie te bellen (vanaf ca. 13 jaar). De bunker / Stephanie Bodeen: de familie van Eli heeft zich vlak voor een atoomaanval in de door zijn vader gebouwde bunker kunnen opsluiten. Oma en Eli’s tweelingbroer hebben het helaas niet gered. Na zes jaar in de bunker ontdekt Eli dat op zijn vaders verboden werkkamer nog internetverbinding is en komt hij in contact met iemand die beweerd zijn tweelingbroer te zijn (vanaf ca. 14 jaar). En Bunkerdagboek / Kevin Brooks waarin de van huis weg gelopen Linus ontvoerd wordt en samen met vijf andere mensen wordt opgesloten in een bunker. Zeer zwart verhaal, waar wel stiekem warmte in zit, want Linus is een goede jongen die zich om zijn medemens bekommert (vanaf ca. 15 jaar).