Trippelende Tijger / Philippa Leathers ; vertaling [uit het Engels]: Jesse Goossens

Alle dieren zijn bang voor de tijger, maar niemand is bang voor kleine tijger. En terecht, want hij is buitengewoon koddig en schattig. ‘Ahh, net een klein poesje!’, riep een van mijn voorleeskindjes. Kleine tijger wil ook graag schrik aanjagen, en gaat de dieren besluipen om ze met zijn gegrom de stuipen op het lijf te jagen. Dat doet hij door op ze af te trippelen (‘trippel, trippel, trippel’ in combinatie met de geestige illustraties deed zelfs de ouders lachen) om ze vervolgens een schattig grommetje te laten horen. Niemand schrikt, niemand wordt bang en de vogels lachen hem uit. Uiteindelijk lukt het hem om zijn engste kop te trekken en zijn luidste grom te laten horen en iemand flink te laten schrikken. Helaas deed hij dit naar zijn eigen spiegelbeeld in het water en is hij dus zelf degene die zo schrok. Voor kleine tijger geeft dat helemaal niks: het is een overduidelijke ‘mission accomplished’, want hij heeft iemand aan het schrikken weten te maken. Tja, wellicht moet je jezelf ook niet met anderen vergelijken, maar kijken wat voor jezelf het hoogst haalbare is en daar tevreden mee zijn. Lief en grappig prentenboek met aantrekkelijke illustraties.