Boekmama.nl

Over (jeugd)boeken en (voor)leesplezier

Tag: Edward van de Vendel (Pagina 3 van 3)

De wolf, de eend & de muis

18 mei 2018 / / Geen reacties

De wolf, de eend & de muis / geschreven door Mac Barnett ; met illustraties van Jon Klassen ; vertaald [uit het Engels] door Edward van de Vendel

Eigenlijk zou ik hier de eerste zin van het boek willen citeren, want het begon al knallend. Helaas is het zo dat ik prentenboeken lees op kantoor, daarna lees ik ze voor aan mijn publiekje en daarna slinger ik ze meteen weer de uitleen in zodat kleine lenertjes er zo snel mogelijk plezier van kunnen hebben. Dat is soms wel een gemis bij het schrijven van stukjes, zeker omdat ik meestal pas een paar dagen na het voorlezen tijd heb voor mijn blog. Maar met dank aan het inkijkexemplaar van bol.com kan ik toch de eerste zin verklappen:

‘Op een dag, het was nog vroeg, kwam een muis
een wolf tegen,
en die vrat hem vrolijk op’.

Lees verder

De Grotteling

20 april 2018 / / Geen reacties

De Grotteling / Benji Davies ; vertaald [uit het Engels] door Edward van de Vendel

Wat een schitterende illustraties maakt Benji Davies toch! In Nederland is hij vooral bekend door De kleine walvis: Prentenboek van het jaar 2017.

De Grotteling speelt in Engeland, maar dan een jaar of 100 geleden. Enige uitleg aan de kinderen die je voorleest is daarbij wel handig. Vooral aan te raden is de eerste prent goed bekijken: de prent van voor het verhaal begint. Aangezien het verhaal draait om alles en iedereen die je op die prent ziet: een chagrijnige orgelman met een vastgebonden aapje, een jongen op het dak, een meisje voor het raam en een typisch Engelse politieagent die door mijn voorleespubliek niet als politieagent herkent werd.

Het wijsje dat de orgelman draait is een liedje over de enge Grotteling. Het meisje voor het raam krijgt vervolgens het liedje niet uit haar hoofd en gaat angstig in bed liggen, want wellicht komt de Grotteling. En ja, hij komt inderdaad. Iedereen ziet hem, of eigenlijk net niet. Overal jat hij wat weg en laat mensen geschrokken achter. De kinderen die goed naar de prenten kijken zien wie de Grotteling daadwerkelijk is. En jat hij alles wat los en vast zit, of heeft hij een plan? Uiteindelijk wordt het allemaal duidelijk en heeft alles te maken met die eerste prent.

Wat een leuk boek om te bekijken en voor te lezen. En met enige hulp en uitleg aan de kinderen zien ze meer en doen ze lekker enthousiast mee.

Een perfect kind?

20 januari 2018 / / Geen reacties

Een perfect kind? / Michaël Escoffier & Matthieu Maudet ; vertaald [uit het Frans] door Edward van de Vendel

Meneer en mevrouw de Vries gaan naar de supermarkt om een kind te kopen. Ze willen een perfect kind. Ze krijgen een laatste exemplaar, want de vraag naar perfecte kinderen is erg groot, aldus de verkoper. Het jongetje is inderdaad perfect: slaat een suikerspin af, want dat is niet gezond. Wanneer zijn ouders geen boodschappen hebben gedaan en de koelkast leeg is, zegt hij vrolijk dat het niet geeft en dat hij de volgende dag wel weer zal eten en als zijn vader hem vergeet uit school te halen en pas komt aanrijden als het al donker is, blijkt het jongetje dat als een mooie kans te hebben gezien om tot heel ver te tellen. Maar op het moment dat zijn ouders zich in de carnavalsdatum hebben vergist en het jongetje verkleed als bijtje naar school laten gaan (nota bene op de dag dat de schoolfotograaf komt) en hij op school wordt uitgelachen, krijgt hij bij thuiskomst een kleine woedeaanval. Het stelt niet veel voor, maar voor zijn ouders wel, want hij blijkt dus toch niet perfect te zijn en zijn ouders gaan terug met hem naar de supermarkt. Wanneer de verkoper het jongetje vraagt wat hij eigenlijk wil, vraagt het jongetje om perfecte ouders. De verkoper schiet in de lach: het idee! Die bestaan natuurlijk helemaal niet!

Grappig en origineel prentenboek. De kinderen bij het voorlezen leken zich vooral te verbazen over het perfecte gedrag van het jongetje: ze vonden het duidelijk niet normaal en wat zorgwekkend. Dat de ouders niet zo best bezig waren, leek ze minder op te vallen. Uit dit verhaal kan je concluderen: perfecte kinderen bestaan niet, net zo min als perfecte ouders. Het is alleen de vraag wie dat beter begrijpen: kinderen, of ouders?

 

Nieuwere berichten »

© 2024 Boekmama.nl

Thema gemaakt door Anders Noren — Boven ↑