Boekmama.nl

Over (jeugd)boeken en (voor)leesplezier

Tag: Angsten (Pagina 4 van 4)

De Grotteling

20 april 2018 / / Geen reacties

De Grotteling / Benji Davies ; vertaald [uit het Engels] door Edward van de Vendel

Wat een schitterende illustraties maakt Benji Davies toch! In Nederland is hij vooral bekend door De kleine walvis: Prentenboek van het jaar 2017.

De Grotteling speelt in Engeland, maar dan een jaar of 100 geleden. Enige uitleg aan de kinderen die je voorleest is daarbij wel handig. Vooral aan te raden is de eerste prent goed bekijken: de prent van voor het verhaal begint. Aangezien het verhaal draait om alles en iedereen die je op die prent ziet: een chagrijnige orgelman met een vastgebonden aapje, een jongen op het dak, een meisje voor het raam en een typisch Engelse politieagent die door mijn voorleespubliek niet als politieagent herkent werd.

Het wijsje dat de orgelman draait is een liedje over de enge Grotteling. Het meisje voor het raam krijgt vervolgens het liedje niet uit haar hoofd en gaat angstig in bed liggen, want wellicht komt de Grotteling. En ja, hij komt inderdaad. Iedereen ziet hem, of eigenlijk net niet. Overal jat hij wat weg en laat mensen geschrokken achter. De kinderen die goed naar de prenten kijken zien wie de Grotteling daadwerkelijk is. En jat hij alles wat los en vast zit, of heeft hij een plan? Uiteindelijk wordt het allemaal duidelijk en heeft alles te maken met die eerste prent.

Wat een leuk boek om te bekijken en voor te lezen. En met enige hulp en uitleg aan de kinderen zien ze meer en doen ze lekker enthousiast mee.

Open dit boek niet : ga lekker wat anders lezen!

5 december 2017 / / Geen reacties

Open dit boek niet : ga lekker wat anders lezen! / Andy Lee ; vertaling [uit het Engels]: Ellen Hosmar/Vitataal ; redactie en productie: Vitataal

Doldwaze gekkigheid en niet het eerste boek waarbij de hoofdpersoon al schreeuwend tegen de lezer duidelijk wil maken dat er vooral niet verder gelezen moet worden (Doe dat boek dicht / [tekst:] Jill Lewis ; [ill.:] Deborah Allwright). Ik had er eerlijk gezegd niet zo’n zin in, maar nam het boek toch maar mee om voor te lezen in de bibliotheek (aangezien ik anders een boek te weinig had en bovendien vermoedde dat de kinderen het wel zouden weten te waarderen). Ik lees altijd vijf prentenboeken voor, die ik van te voren laat zien en waar ik wat over zeg en vervolgens mag steeds een kind kiezen welk boek we gaan lezen. Zodra ik dit boek had laten zien (‘Het heet “Open dit boek NIET”, dus misschien moeten we dat dan ook maar niet doen’), waren de kinderen al door het dolle heen en moest ik deze als eerste voorlezen.

Een raar blauw mannetje doet vanaf het begin tot aan het einde van het boek zijn uiterste best om te zorgen dat er geen bladzijdes worden omgeslagen: van boos schreeuwen, tot negeren, tot dreigementen en juist beweren dat het hem niets kan schelen. Dat werkt natuurlijk allemaal niet: de kinderen willen vreselijk graag de bladzijden omgeslagen hebben. Uiteindelijk vertelt het mannetje een ongeloofwaardig verhaal over een heks die heeft gezegd dat zij hem in een kikker zou veranderen op de laatste pagina, en …. na het omslaan van die pagina kom je op de laatste bladzijde waar oeps …. het mannetje inderdaad een kikker is geworden. Meerdere kleuters wilden heel graag het boek mee naar huis.

Driehoek

28 november 2017 / / Geen reacties

Driehoek / door Mac Barnett & Jon Klassen ; vertaling [uit het Engels]: J.H. Gever

Wie er geen moeite mee heeft als hoofdpersonen in prentenboeken niet zo sympathiek zijn, en de illustraties niet zoet en vrolijk gekleurd hoeven te zijn, kan een hoop lol hebben met de prentenboeken van Jon Klassen. De hoedentrilogie (Ik wil mijn hoed terug, Deze hoed is niet van mij, We hebben een hoed) die hij niet alleen geillustreerd, maar ook geschreven heeft, vind ik zelf briljant grappig.

In ‘Driehoek’, geschreven door Mac Barnett (eerder maakten zij samen Bas & Daan graven een gat), gaat Driehoek ‘een gemeen grapje’ uithalen met Vierkant. Hij heeft er al helemaal zin in. Het gemene grapje heeft te maken met Vierkants angst voor slangen. Het is gemeen en niet grappig. Nadat Vierkant zich rot is geschrokken, rent hij woedend achter Driehoek aan. Maar uiteindelijk kan hij Driehoeks huis niet in: een vierkant past niet door een driehoekvormige ingang (doet denken aan een vormendoos). In eerste instantie vindt Driehoek dat grappig, maar als Vierkant voor de ingang het licht blokkeert, blijkt Driehoek bang te zijn voor donker. Boontje komt om zijn loontje dus. Vierkant doet alsof hij dit zo van tevoren had uitgedacht, maar het boek eindigt met de vraag of dat wel zo is. De kinderen bij het voorlezen dachten van niet: het was toeval.

Origineel en grappig prentenboek over vormen, angsten en pestgedrag. Een leuk boek om het juist te hebben over pesten, gemeen zijn en wraak nemen.

Monstermoe

28 november 2017 / / Geen reacties

Monstermoe / Marieke van Ditshuizen

Geestig prentenboek over Kaatje, die niet bang is voor monsters onder haar bed (het lampje mag dan ook uit), maar wel last van ze heeft: ze zijn lawaaierig, luisteren niet en zijn bang in het donker. Als kaatje ze streng probeert weg te sturen, proberen ze zich te verstoppen. Je ziet ze echter op de illustraties aan alle kanten overal onder en boven uitsteken, wat er erg grappig uit ziet. Uiteindelijk weet Kaatje het met de monsters op te lossen, en kunnen ze met zijn allen gezellig slapen.

Met monsters die er alleen maar lief, gezellig, wollig en bangig uitzien is dit een zeer geschikt monsterboek voor kinderen die wat angstig zijn.

Jaap won een prijs

12 november 2017 / / Geen reacties

Jaap won een prijs / Imme Dros & Harrie Geelen

Arme Jaap: er kwam een brief waarin stond dat hij een prijs had gewonnen. Mama belde iedereen op, iedereen kwam, het was feest, iedereen was blij, Jaap kreeg cadeautjes (maar liet het papier heel, want ze moesten vast weer ingepakt en terug gegeven worden als zou blijken dat de prijs onterecht was). Jaap wist zeker dat de prijs onterecht was, want hij was nergens de beste in. Hij ziet er ook zo ontzettend zielig uit op de illustraties: verdrietig niet spelend met de cadeautjes, ongelukkig met brief in hand alleen op de trap. Vervolgens slaat de ellende om in angst. De brief was vast voor een andere J. de Jong en die zal vast heel kwaad zijn. In de illustraties zie je die naam ook op alle panden staan, terwijl angstige Jaap er hard langs rent. Uiteindelijk komt alles goed: er was geen prijs. Mama had de brief (van de loterij) niet goed gelezen. Dolgelukkig is Jaap, die ook ook nog eens troostcadeautjes krijgt. Hierbij scheurt hij wel het papier aan flarden. Als lezer kan je alleen maar heel blij zijn voor Jaap, met het niet winnen van een prijs. Ik zelf was nooit ergens goed in, en won nooit wat. En dat het helemaal niet erg is om geen prijs te winnen, dat het zelfs naar is om een prijs winnen als je die niet verdiend, vind ik verademend. Je kan ook niet de beste zijn, en dat is helemaal prima.

Fijn prentenboek vanaf 4 jaar, die ik vanwege de vele tekst niet zal voorlezen in de bibliotheek.

Nieuwere berichten »

© 2024 Boekmama.nl

Thema gemaakt door Anders Noren — Boven ↑