Raar / Mark Janssen

Vanwege de sluiting van de bibliotheek, en nu we weer open zijn de beperkingen door de coronarichtlijnen, lees ik nu al twee maanden niet voor in de bibliotheek. Ik heb eigenlijk ook al die tijd geen prentenboek gelezen, maar toen ik deze tegenkwam heb ik hem gauw meegegrist: de nieuwe van Mark Janssen. Naar deze keek ik al uit!

‘Op een dag, aan het begin van dit boek, lag er iets vreemds op de grond.’ De dieren die het vinden hebben geen idee wat het is. Luiaard zet het ding rechtop. ‘Precies in het midden van het boek’. Voor de kijkertjes is allang duidelijk dat het ding een spiegel is. Voor de dieren niet: Klein Gorilla probeert vriendschap met zichzelf te sluiten, Leguaan treft een lelijkerd, Leeuw juist een knapperd en Grote Gorilla probeert de vijand die hij ziet te verjagen.

Kleine Olifant is slimmer en laat de anderen zien dat je jezelf ziet in het ding. Dat is het begin van zo raar mogelijke beelden te voorschijn toveren met de spiegel door aan de zijkant te gaan staan. Ik heb het niet kunnen testen op mijn voorleespubliek, maar ik denk dat het boek tot grote hilariteit bij mijn voorleeskinderen zou hebben geleid. Niet alleen omdat de dieren eerst niet door hebben dat het een spiegel is, maar nog het meest om de bizarre dieren die dankzij de spiegel te voorschijn komen (zoals de olifant op de kaft met twee slurven, vier slagtanden en acht poten).

Zelf moest ik hard lachen om de octopus. Mijn 19-jarige zoon kwam net binnen, dus ik liet hem zien wat er zo leuk was: eerst de bijzonder grappige dieren, en toen de octopus (‘Nu ik’) die nogal tegenviel en daardoor juist heel geestig was. Zo heb ik het boek toch nog aan een kindje laten zien. Een beetje een groot exemplaar, maar hij vond het boek wel heel leuk.

Geweldig grappig prentenboek met weinig tekst, prachtige illustraties en verrassend einde.