Oomen stroomt over / Francine Oomen

Op sociale media zie ik al jaren angstaanjagende berichten over de overgang voorbij komen: jaren van allerlei geestelijke en lichamelijke ellende, dokters die het niet serieus nemen, en meestal eindigt het met: vraag om hormonen. Want dat bracht de verlossing. Moet ik me gaan inlezen/voorbereiden op deze ellende? vraag ik me al een tijdje af. En wanneer precies? Of het juist rustig afwachten? Ergens kwam ik een keer de tip Oomen stroomt over van onze welbekende Francine Oomen – die vele meisjes met de Hoe overleef ik-serie door de puberteit heeft weten te slepen – tegen, en die stond inmiddels al een paar jaar op mijn te-lezen-lijst te wachten op het juiste moment.

Omdat het moment daar is (lichte opvliegers, slechter slapen, nog vergeetachtiger dan normaal, de leeftijd bereikt waarop het bij mijn moeder begon (de meest nauwkeurige indicatie van de leeftijd waarop het gaat beginnen volgens mijn huisarts) heb ik het boek gepakt. Het stond tussen enge titels als De menopauze managen en Jouw menopauzeplan. Dikke boeken met veel te veel letters over een onderwerp waar ik helemaal geen zin in heb. Ik sloeg Oomen stroomt over open en zag kleurige strips, schilderijen, foto’s. Oké, die mocht wel mee.

Francine Oomen vertelt in woord en beeld in deze graphic novel haar eigen verhaal over het proces van de overgang: van breinblubber tot hormoonhussel en alle akeligs wat daarbij komt kijken. Maar ook een verbroken relatie en het verlies van haar, inmiddels zwaar demente moeder, ‘oud shit’ uit haar jeugd en de innerlijke strijd met destructieve gedachtes die ze uitbeeldt in de vorm van drie gemene vrouwen: Tang, Knaag en Knak. Het wordt haar allemaal te veel, ze neemt een pauze voor onbepaalde tijd, gaat op zoek naar rust en hulp, verdiept zich (o.a. in hormoontherapie: nee), gaat in therapie en hervindt/herpakt zichzelf. Het is vaak geestig, soms pijnlijk en af en toe best verdrietig. Maar wel bijzonder leuk en vrolijk verpakt en zeer goed te lezen/bekijken. En ondertussen geeft ze ons ook de nodige informatie over wat de overgang nu precies is en met je doet, waarbij ook weer de leeftijd van je moeder langs komt. Ik vond de pagina met Hoe ga je om met een overgangster? ook erg fijn: gewoon even kort een paar tips. Ik denk dat niemand die met een “overgangster” te maken heeft er een heel boek over wil lezen.

Om het stuk over hormoontherapie even samen te vatten: op korte termijn ga je je snel beter voelen, maar het is uitstel van executie. Zodra je stopt, barst de overgang alsnog in volle hevigheid los. Bovendien vergroot het de kans op verschillende nare aandoeningen en ziektes. Ik lees inderdaad bij thuisarts.nl: Als u hormonen gebruikt, heeft u een iets grotere kans op andere ziektes. De kans blijft klein. Deze kans wordt groter als u ouder wordt. Of als u de hormonen langer gebruikt. En de kans kan per persoon verschillen. Ook over het uitstel van executie las ik (weer ergens anders) dat vroegtijdig en zonder afbouwen inderdaad flinke klachten kunnen geven. Mijn eigen conclusie is dan maar: hormonen kunnen interessant zijn als de boel echt niet te harden is, maar lees je goed in (betrouwbare bronnen uiteraard) en doe het in goed overleg met je arts/gynaecoloog. Waarbij dat laatste geheel vanzelfsprekend is.

Voor wie er nog even lekker verder mee wil: er is ook het Logboek van een overstroming, een soort werkboek om zelf je eigen proces in kaart te brengen en het Overstroomkwartet. Het boek zelf Oomen stroomt over is een aanrader voor wie aan het begin van de overgang staat (of al verder), wel wat wil verdiepen, maar (nog) niet aan de serieuze, dikke pillen toe is. En de hele korte conclusie is (voor wie er nog helemaal niet aan toe is): moet niet zoveel van jezelf, zorg goed voor jezelf en wees lief voor jezelf.