Oever / Ludwig Volbeda

Om meteen mezelf maar even te citeren (uit blog over Fabeldieren): ‘En aan Ludwig Volbeda heb ik meteen bij ‘Hoe Tortot zijn vissenhart verloor’ (tekst: Benny Lindelauf) mijn hart verloren. Wat een fantastisch mooie priegeltekeningen!’ Ik was meteen fan van de illustrator. En nu heeft Ludwig Volbeda zijn eerste boek geschreven, en ben ik meteen ook fan van schrijver Ludwig Volbeda.

Oever is een verzameling brieven van Jip aan een klasgenoot. Brieven die niet bedoeld zijn om daadwerkelijk aan deze persoon te versturen. De betreffende klasgenoot lijkt een van de weinige fijne personen in de klas. De rest is een stelletje lompe pubers dat zich behoorlijk kwetsend en vol onbegrip naar Jip kan gedragen.

Jip zelf is een introvert persoon, is dol op insecten en met name kevers, en kan heel goed tekenen. Vrienden zijn er niet. Jips ouders, tussen wie er continu spanning hangt wat het thuis ook niet echt gezellig maakt, maken zich daar zorgen over. En dan is er Oever: een verdwenen vriend. Vaak beschreven in de brieven, maar wat is er gebeurd, waar is hij gebleven?

En dan doemen er ineens twee problemen in Jips leven op: ten eerste een klassenfeest. Sowieso gaat dat sociaal heel stressvol worden. Is het beter om juist wel of juist niet te gaan? En nog veel erger: de tekenopdracht op school is een zelfportret te maken. Jip trekt dat heel slecht, stelt uit, verzint smoezen, en komt met alternatieven. Die afgekeurd worden door de lerares.

In korte, heel prettig leesbare hoofdstukken, zitten we in Jips hoofd, in Jips wereldje. Een klein wereldje. Wij horen en voelen wat Jip aan niemand vertelt. En Jip is zo’n echt, lief en kwetsbaar persoon, grappig, vol fantasie en eenzaam. Terwijl je leest hoop je dat niemand Jip meer kwetst, dat er vrienden zullen komen, begrip, en dat Jip zijn/haar eigen innerlijke strijd zal winnen.

Zijn/haar? Lang kun je zelf invullen of Jip een jongen of een meisje is. Uiteindelijk wordt steeds meer duidelijk, ook voor Jip zelf. Oever is een supermooi boek, een boek dat veel (voor)gelezen en besproken zou moeten worden. Omdat er nog steeds bij veel mensen veel te weinig begrip en empathie is, omdat mensen zo hard en gemeen kunnen zijn. Jeeeh voor Jip! En jeeeh voor Ludwig Volbeda!

Voor jongeren vanaf ca. 12 jaar.
Longlist de Boon voor kinder- en jeugdliteratuur 2025