Nee! zei Konijn / Marjoke Henrichs

Klein Konijn is overduidelijk in de welbekende nee-fase. Maar waar sommige peuters daar wel erg volhardend in zijn, ziet Klein Konijn toch steeds weer dingen die van de ‘nee’ toch maar een ‘ja’ maken.

Aankleden: NEE! ‘Maar toen zag hij zijn lievelings T-shirt en de broek met de grote zakken.’ Buiten spelen: NEE! ‘Maar daar stonden zijn mooie blauwe regenlaarsjes …’ (blij worden van regenlaarzen is een opvallend vaak terugkerend detail in peuterprentenboeken, maar dat terzijde). In bad gaan: Nee! ‘Maar het bad zat vol schuim en Eend was er ook…’

Eén keer komt een direct welgemeende ‘JA!’ voorbij: als Klein Konijn niet uit bad wil komen en mama zegt ‘Maar het is tijd om te knuffelen!’ Met daarbij de liefste en meest rustige illustratie uit het boek: ‘Ik hou van knuffelen!’

De illustraties zijn eenvoudig, naïef, aandoenlijk en lekker slordig. We zien vooral Klein Konijn met zijn drukke bezigheden. Zo neemt het aankleden acht tekeningetjes in beslag, aangezien zowel de broek als het t-shirt eerst ‘binnenstebuiten’, dan ‘ondersteboven’ en vervolgens ‘andersom’ gaan, en dan pas ‘helemaal goed!’ (met een juichend Klein Konijn). De kaftillustratie doet mij eigenlijk minder dan de illustraties in het boek, waardoor ik in eerste instantie een beetje aan het boek voorbij ging (ja ja: don’t judge a book by its cover).

Na een drukke dag met de nodige pogingen tot tegenstrubbelen probeert Konijn nog ‘Nee!’ te zeggen op naar bed gaan, maar de illustratie laat een teder kijkende mama konijn zien, met een slaphangend, slapend Klein Konijn in haar armen.

Heerlijk gezellig, grappig en herkenbaar verhaal voor peuters en hun (groot)ouders/verzorgers. Kreeg de Sardes-Leespluim van november 2021 en is een van de titels van de Prentenboek Top Tien 2023.

Het boek is oorspronkelijk in het Engels verschenen, vertaler wordt niet genoemd. Dat zal ongetwijfeld Marjoke Henrichs zelfs zijn, die wel al jaren in Londen woont, maar uit Nederland komt.