Klein verhaal met een hart / Pieter Gaudesaboos, Elvis Peeters & Nicole Van Bael

‘Een hart, daar begon het mee.’ Aan een keukentafeltje zit een jonge vrouw (in de vorm van een mier) een brief te schrijven. Het is een brief aan haar nog ongeboren kindje: aan het hartje dat zij met zich meedraagt.

Zorgen

Ze vertelt in de brief over haar zorgen om het kindje, dat zij een mooi leven gunt. Ze vertelt over haar eigen leven: overdag de ene baan, ‘s avonds de volgende baan en pas ‘s nachts doodmoe thuis komen en dan nog is het niet genoeg. Op de illustraties zie je dat inderdaad haar leven bestaat uit een kantoorbaan overdag en een baan bij een fastfoodrestaurant in de avond. Tussendoor doet ze boodschappen, ‘s avonds ligt ze te tobben in bed. Ondertussen sjouwt ze met het steeds groter wordende hart/kindje (getekend als een ei). Soms zit ze huilend aan haar keukentafeltje. Ze ziet er immer moe en verdrietig uit: ze staat er helemaal alleen voor.

Liefdevol gezin

Halverwege het verhaal hakt ze de knoop door: ‘Ik heb je weggeschonken.’ De brief gaat door. Ze vertelt dat ze hoopte dat het kindje op een goede plek zou komen: in een liefdevol gezin met voldoende ruimte en geld om voor het kindje te zorgen. Op de illustraties zie je dat ook: met het gezin in de speeltuin, gezellige verjaardagen en kerst. Het kind groeit op, wil weten waar hij vandaan komt en krijgt de brief van zijn moeder te lezen die zijn adoptieouders voor hem bewaard hebben. In de brief staat de naam van zijn moeder. Zal hij haar opzoeken?

Hartverscheurend

Op iedere rechter pagina staat een kleine illustratie van Pieter Gaudesaboos met veel wit eromheen en heel korte tekst. De linkerpagina is steeds leeg gelaten. De jonge moeder zeult met haar eigen hart, en het hart van haar ongeboren kind. Het verhaal is ook behoorlijk hartverscheurend: ik moest er wel even van slikken. Klein verhaal met een hart vind ik dan ook een heel mooie, bij het verhaal passende titel. Aangrijpend en lief verhaal over adoptie, vanuit de biologische moeder verteld. Voor kinderen vanaf ca. 10 jaar, maar vooral voor / met opvoeders om over het onderwerp te praten.