Hup, Herman! / Yvonne Jagtenberg

Herman het hangbuikzwijn is dol op wroeten in de modder. Minder dol is bij op het competitieve gedrag van de kippen die overal als de kippen bij willen zijn en van de haan die ‘s morgens altijd hard staat te kukelen dat hij als eerste wakker was.

Op een dag is Herman het zat en gaat hij eens laten zien hoe hard hij kan rennen. Onder aanmoediging van de haan, de kippen en andere dieren waar hij onderweg langs rent (Hup Herman!), rent hij wel heel ver. Hij komt bij een strand waar hij even lekker in het zand gaat rollen en beseft hoe moe en hongerig hij is en hoe graag hij naar huis wil.

Herman strompelt weer terug op zijn vermoeide, zere pootjes. Hij gaat lang niet zo snel meer en komt thuis op het moment dat de zon opgaat en de Haan net wil gaan kraaien dat hij de eerste wakker was. Maar dan ziet hij Herman: dit keer was Herman als eerste wakker. Herman heeft eindelijk ook eens gewonnen, alleen interesseert het hem geen moer. Hij is blij dat hij weer terug is en gewoon weer lekker kan aanmodderen.

Wat een geweldig leuk prentenboek van Yvonne Jagtenberg, die we natuurlijk kennen van de Gouden Penseel 2019 Mijn wonderlijk oom of van de verschillende prentenboeken over kleutermeisje Balotje (waarvan ik er meerdere door de jaren heen heb voorgelezen in de bibliotheek en die altijd een succes waren). Ook Hup Herman! deed het goed bij mijn voorleespubliek: de illustraties en tekst zijn niet alleen mooi, maar ook heel grappig. En het boek is natuurlijk ook goed te gebruiken voor wie het willen hebben over winnen, verliezen, wedstrijden, de beste zijn en competitief gedrag.

Gouden Penseel 2020