Het weeshuis in de azuurblauwe zee / TJ Klune ; vertaald [uit het Engels] Anneke Bok en Claudia de Poorter

Wellicht hoef ik niks meer over dit boek te zeggen, want het was een grote hit op BookTok! en ook inmiddels daarbuiten. Ik snap ook wel waarom, want het is een heerlijke feelgood roman, met bijzonder kleurrijke personages, die geen moment verveelt.

Linus Baker werkt bij het ministerie van Toezicht Magische Jeugd (MVTMJ), een organisatie die controleert of weeshuizen voor magische wezens volgens de richtlijnen en regels functioneren. Het lijkt alsof dat ter bescherming van de minderjarige magische personen is, maar MVTMJ is een onderdeel van een orgaan dat er om draait de ‘gewone’ mensen te beschermen tegen de magische en dit gaat middels registratie, controle en het opsluiten in ‘weeshuizen’ van de minderjarige magische personen. Overal hangen oproepen voor de ‘gewone’ mensen om melding te doen als ze iets ‘verdachts’ ziet: “ZIET U IETS, ZEG DAN IETS!” De magische wezens zijn tweederangs burgers.

Linus Baker is een goedige man die zijn werk nauwgezet doet, wel enige sympathie voor de magische personen heeft en zijn best doet het goeie te doen, maar wel binnen de strikte regels en voorschriften van MVTMJ: hij kijkt niet verder dan zijn neus lang is en lijkt er niet bij stil te staan bij wat voor organisatie hij nu werkelijk werkt. Wel heeft hij te lijden onder het afschuwelijke werkklimaat. Zijn collega’s steken liever een mes in zijn rug, dan dat ze hem groeten. Zijn enige vriend is eigenlijk zijn kat. En hij wordt nog een beetje gelukkig van thuis na zijn werk in zijn pyjama dansen op dromerige liefdesliedjes zoals Bobby Darins (somewhere) Beyond the sea.

Vanwege zijn uitgebreide en objectieve rapporten over de weeshuizen die hij bezoekt, stuurt het gevreesde Excellent Hoger Management Linus naar een weeshuis waarvan het bestaan topgeheim is, op een eiland in zee. De meest gevaarlijk geachte magische wezens huizen daar, onder andere de antichrist in de vorm van een zesjarig jongetje. Ook de directeur zelf wordt (om onduidelijke redenen: zijn dossier bevat erg weinig informatie) als bedreiging beschouwd. Linus is geen erg dapper man. Na het lezen van de dossiers over de kinderen gaat hij behoorlijk angstig naar het eiland, waar hij vervolgens met de nodige apocalyptische en moorddadige dreigementen wordt ontvangen.

Een maand op het eiland geeft hem echter voldoende tijd om de kinderen echt te leren kennen, evenals de charmante directeur Arthur, die de kinderen als een vader die ze nooit gehad hebben vol liefde en wijsheid schoolt en opvoedt. Langzaamaan begint Linus de andere andere kant van de medaille te zien. Hij begint zelfs te ontspannen, te genieten en begint om de eilandbewoners te geven. In het bijzonder om de magische uitwerking van Arthur. De vraag is uiteindelijk: hoe kan hij na deze maand zijn oude leven weer oppakken? En kan hij met zijn rapport met bevindingen het weeshuis en de bewoners veilig stellen van sluiting?

Het weeshuis in de azuurblauwe zee is een hartverwarmend boek, vol wijsheden die niet belerend zijn en ruim toepasselijk voor allerlei situaties waarin mensen onderdrukt worden, buitengesloten, gehaat, of als tweederangs burgers worden beschouwd. ‘Het is niet eerlijk‘….’hoe sommige mensen doen. Maar zolang jij niet vergeet rechtvaardig en vriendelijk te zijn, zoals ik weet dat je bent, zal het er op de lange termijn niet toe doen wat die mensen denken. Haat klinkt luid, maar dat is omdat er maar een paar mensen een grote mond opzetten omdat ze zo graag gehoord willen worden, daar zul je wel achter komen denk ik. Misschien zal het je nooit lukken om ze van gedachten te laten veranderen, maar zolang je weet dat je niet alleen bent, zul je erboven kunnen staan.‘ De personages zijn allemaal kleurrijk en om van te houden. Ik heb zelf meerdere favorieten. En zoals ik eerder zei: het boek verveelt geen moment. Ik denk dat ik het dit jaar daarom in mijn De Grote Vriendelijke 100 top 5 heb gezet: het is een boodschap in een prachtige, kleurige en lekker warme jas, waar de nodige humor niet ontbreekt. Put a little love in your heart. Het kwam niet langs tussen de favoriete liedjes van Linus en een van de kinderen, maar het had gekund. Ik weet alleen niet zeker naar welke uitvoerende hun voorkeur zou uitgaan. Ik kies de Four Tops. Het boek is voor lezers vanaf ca. 14 jaar die geen probleem met zoet hebben.