Het meisje dat de maan dronk / Kelly Barnhill ; vertaald [uit het Engels] door H.C. Kaspersma
Voor kinderen vanaf een jaar of 10. Ik heb het aan mijn 11-jarige dochter voorgelezen en zij gaat er eerst wat over zeggen:
‘Het meisje dat de maan dronk’ gaat over de heks Xan die in het bos woont en baby’tjes redt die elk jaar net buiten het Protectoraat (een heel eng dorp) worden neergelegd. Xan weet niet waarom de bewoners van het Protectoraat dat doen, maar denkt er ook niet over na. De kleine baby’s die ze redt brengt ze naar de verre steden. Maar op een dag loopt ze met een heel lieve baby, en ze geeft die baby per ongeluk magie. Een baby met magie kan ze niet zomaar aan normale mensen geven, dus gaat ze zelf voor de baby zorgen en geeft haar de naam Luna. Al na een paar jaar beginnen de magische krachten van Luna te werken, terwijl Luna het zelf niet door heeft en er ook niet mee kan omgaan. Daarom spreekt Xan een spreuk over Luna uit, zodat haar magie tot haar 13e weg is. Maar Xan zal daardoor ook doodgaan.
Ik vind het een super leuk maar ook zielig en spannend boek omdat er veel verschillende dingen in gebeuren. Maar ik zou hem eigenlijk wel nog een keer willen lezen.
Wat een prachtig boek dit: een magisch verhaal over goede en slechte heksen, magie en monsters, vliegende draken en vliegende papieren vogels. Verteld vanuit verschillende personen, waarbij gedurende het lezen steeds meer samenkomt en stukjes op hun plaats vallen. Het wisselen van verteller kan voor behoorlijke cliffhangers zorgen. Het is een boek voor de betere lezers, maar vooral om voor te lezen. Mede doordat het af en toe wel heel erg verdrietig wordt. Vooral het verhaal van ‘de waanzinnige vrouw’ is hartverscheurend: in plaatst van gedwee haar baby afgeven zoals alle moeders van de uitgekozen offerbaby’s dat doen, verzet ze zich met hand en tand. De baby wordt alsnog afgepakt en de moeder ‘waanzinnig’ van verdriet. Troost komt er niet: ze sluiten haar voor de rest van haar leven op in een toren om verzorgd te worden door een stelletje kille zusters. Maar gelukkig zijn er behalve deze vrouw nog meer opstandige mensen, die niet langer gebukt willen gaan onder de vloek en het verdriet van het Protectoraat.
Geef een reactie