Fred en de (bijna mislukte) verjaardag / Pépé Smit

Je zou maar boswachter zijn en vijftig jaar worden, terwijl je enige vrienden de bosdieren zijn die niks van het fenomeen ‘verjaardag’ snappen. Gelukkig komt Fred (het hert) toevallig bij de jarige, mokkende Anton langs, en hoewel hij geen idee heeft wat boswachter Anton nu wil (“Zeker weer zo’n raar mensending”), gaat hij op stap (eigenlijk heeft Anton hem weggestuurd) om de hulp in te schakelen van de andere dieren. Voordat Anton Fred wegstuurde had hij nog wel aangegeven dat hij een verjaardagstaart en een cadeautje wilde en omdat Fred geen idee had wat een cadeautje is, krijgt hij als uitleg: “een ding dat je niet hebt maar wel wil”.

De verschillende dieren komen eigenlijk niet verder dan dingen die Anton inderdaad niet heeft, maar waar zij zelf blij mee zijn: zo komt het konijn met wortels, de uil die hier sowieso niet voor gewekt had willen worden met “stilte en alenigheid” en de muis wil wel een van haar baby’s cadeau doen. Fred heeft wel door dat Anton dat in ieder geval allemaal niet wil. Omdat ze het verder echt niet meer weten, gaan ze in een optocht naar Anton toe om het hemzelf te vragen. Ondertussen plukken de muizen bloemen waar ze een slinger van vlechten.

Anton is dolblij met hun komst: feestbeesten! Alleen jammer dat er geen cadeau is, vindt hij. Gelukkig bedenkt Fred daar snel wat op: hij geeft hem de bloemenslinger als verjaardagstaart. Tja, hoe moeten dieren nu weten wat een verjaardagstaart is? Fred geeft hem eigenlijk een verjaardagsstaart cadeau: ‘omdat we het zo erg voor je vinden dat je hier de enige bent zonder staart’. Het wordt een vrolijk en wild feest dat eindigt met een grote bende en een dronken Anton onder de keukentafel, al is die dronkenschap vooral iets voor de volwassenen om te interpreteren.

Zowel de tekst en illustraties van Pépé Smit zijn hilarisch: de koppies en lichaamstaal van de dieren, de stoppels en harige benen van Anton, Fred die mensenhanden heeft maar wel hoefjes aan zijn achterpoten, de misverstanden, gekkigheid en ietwat wazigheid van de illustraties. Het is moeilijk om hier niet hardop bij te lachen.

Dit is het zesde prentenboek over Fred het hert, en verder zijn er nog Pluis is het zat, en Evert-Jan een poepvlieg met smetvrees. De boeken van Pépé Smit heb ik in de loop van de jaren allemaal voorgezeten en het was iedere keer weer een dolle boel. Haar prentenboeken zij altijd weer erg grappig, een beetje stout, onverwacht en origineel en stiekem ook eigenlijk heel lief.

Fred en de (bijna mislukte) verjaardag is niet alleen leuk voor kinderen (vanaf ca. 4 jaar), maar ook een cadeautip voor mensen die 50 worden (niet voor mij: ik hem um al) en is een van de tien boeken in de Prentenboek Top Tien 2024.