Daar waar werelden botsen / Danielle Jawando ; vertaald [uit het Engels] door Nhomy Mettendaf

Middelbare scholier Jackson kan zijn geluk niet op, als het meisje Aimee, waar hij al heel lang een oogje op heeft, met hem op date wil. Deze date verloopt helaas totaal anders dan gehoopt als er nabij het wikkelcentrum waar ze lopen een jongen wordt neergestoken.

De neergestoken jongen is een donkere jongen (evenals Jackson overigens) en Aimee concludeert dat het waarschijnlijk om bendegeweld gaat en dat ze zich hier verre van moeten houden. Jackson ziet het heel anders: een hevig bloedend en huilend jong slachtoffer, met een meisje naast hem dat de wond dicht probeert te drukken. Jackson zet zich over zijn angst heen en besluit dat hij op de een of andere manier moet helpen. Hij praat met het slachtoffer en houdt zijn hand vast. Een andere jongen voegt zich even bij hen, terwijl hij de noodlijn belt en vraagt waar de ambulance blijft. Zodra ambulance en politie arriveren, gaat hij er snel weer vandoor. Verder is er niemand die probeert te helpen.

Dit boek verhaalt over de drie jongeren die te hulp schieten. Ze kenden elkaar niet (of hooguit van gezicht van school), maar worden door deze akelige gebeurtenis bij elkaar gebracht: Jackson, die uit een welvarend gezin komt, met ouders die hoge eisen aan hem stellen en zijn toekomstpad al voor hem hebben uitgestippeld. Hij zit als enige donkere jongen op een verder witte privéschool.

Chantelle, die samen met haar kleine zusje, bij haar oma leeft na slechte jaren bij haar eigen moeder die aan drank en drugs ten onder ging. Ondanks oma’s twee banen leven ze in armoede. En Marc, die als jong kind uit een gewelddadig gezin is gehaald en in de pleegzorg terecht is gekomen waar hij continu werd overgeplaatst. Met inmiddels hechtingsproblematiek zit hij nu zit hij bij ‘Suffe Eileen’ en verwacht daar ook ieder moment weer weg te moeten. Als lezer vraag je je af wanneer hij eindelijk gaat zien dat Eileen oké is en een warm hart heeft.

Om beurten lees je het verhaal van deze drie, en krijg je mee hoe vooroordelen en racisme bij de politie, op school, in de media en de samenleving alles omzettend naar en moeilijk voor deze jongeren maakt, en hoe oneerlijk het is. Is het overtrokken? Ik vrees van niet. Ik ben dan wel wit, maar zie het overal om me heen.

Maar het positieve in dit verhaal is dat een traumatische gebeurtenis wel drie jongeren bij elkaar brengt, die het allemaal moeilijk hebben en allemaal best eenzaam zijn. In eerste instantie weten ze niet goed wat ze met elkaar aan moeten, en hebben ze wat vooroordelen over elkaar, maar toch vinden ze steun bij elkaar en groeit dat langzaam uit tot een verbondenheid die ze alle drie niet hadden willen missen. Zeker niet als donkere wolken zich boven Jackson samenpakken, en zijn mooi uitgestippelde toekomst in duigen lijkt te vallen.

Het verhaal is behoorlijk realistisch en ik vermoed dat auteur Danielle Jawando het ook gebaseerd heeft op haar eigen jeugd en omgeving (Manchester, hoofdpersonen die dezelfde studie overwegen als zij heeft gedaan). En het is een aangrijpend verhaal, in de lijn van The hate u give, maar dan speelt het in Engeland. De gedachtes van de hoofdpersonen hadden van mij iets minder uitgebreid beschreven hoeven te worden: de lezer voelt zelf wel aan hoe ze zich moeten voelen in de moeilijke situaties waarin ze verkeren. Maar storend is het ook weer niet. Het is in ieder geval niet moeilijk om je in te leven, in de levensechte hoofdpersonen, die je het beste gunt, en je kwaad te maken over het onrecht dat hen wordt aangedaan.

Voor jongeren vanaf ca. 15 jaar. Winnaar van de YA Book Prize en de Jhalak Children’s and YA Prize.