Over (jeugd)boeken en (voor)leesplezier
Darius de Grote is niet oké / Adib Khorram ; vertaald [uit het Engels] door Tjalling Bos
Darius, vernoemd naar Darius de grote, is zeker niet oké: hij is half-Iraans en voor sommigen op zijn school in Portland in de VS is dat reden tot negeren en/of pesten, hij heeft geen vrienden, is depressief, heeft een moeizame relatie met zijn vader die continu teleurgesteld in hem lijkt te zijn en hij is wat te dik (door de antidepressiva).
Lees verderHet ongemakkelijke dagboek van Henry K. Larsen : (die dit alleen maar opschrijft omdat het van zijn therapeut moet, en daar enorm van baalt) / Susin Nielsen ; vertaald [uit het Engels] door Lydia Meeder en Barbara Zuurbier
Henry begint een dagboek omdat zijn psycholoog (een hippie, met gaten in zijn sokken, aldus Henry) dat heeft aangeraden. ‘Ongemakkelijk’ zou kloppen als Henry gewoon een nerdige jongen was met rood haar en overgewichtsproblemen (wat ook allemaal waar is overigens), maar in dit geval is het een understatement. Henry gaat niet voor niets naar een psycholoog: hij heeft iets zeer traumatisch te verwerken. Iets waar hij absoluut niet over wil praten en steevast ‘HET’ noemt.
Lees verderHet (on)gewone verhaal van Bo (en Tom) / Tineke Honingh
Als ik een boek aan mijn dochter (11) heb voorgelezen, vind ik het altijd heel leuk als zij er ook wat over wil schrijven: kinderen beleven het toch weer op een andere manier. Nou ja, eigenlijk beleeft iedereen een boek op zijn of haar eigen manier.
Dit is in ieder geval wat zij schreef over dit boek:
Het boek gaat over Bo (en Tom). Bo is een spast, op haar vorige school werd ze gepest door Abel. Daarom zijn ze weg uit de stad gegaan naar een dorp waar ze naar school gaat en eindelijk niet wordt gepest. Alles wat gebeurt schrijft ze op in haar schrift. Als ze naar school gaat krijgt ze haar allereerste vriend: Tom. Samen bedenken ze ‘De Lijst’. Een lijst over wat Bo wel eens wil doen. Als eerste gaan ze trampoline springen waarbij op een gegeven moment een vrouw iets zegt waardoor alles verandert…
Het is een heel mooi en pakkend verhaal dat vooral over vriendschap gaat.
Driehoek / door Mac Barnett & Jon Klassen ; vertaling [uit het Engels]: J.H. Gever
Wie er geen moeite mee heeft als hoofdpersonen in prentenboeken niet zo sympathiek zijn, en de illustraties niet zoet en vrolijk gekleurd hoeven te zijn, kan een hoop lol hebben met de prentenboeken van Jon Klassen. De hoedentrilogie (Ik wil mijn hoed terug, Deze hoed is niet van mij, We hebben een hoed) die hij niet alleen geillustreerd, maar ook geschreven heeft, vind ik zelf briljant grappig.
In ‘Driehoek’, geschreven door Mac Barnett (eerder maakten zij samen Bas & Daan graven een gat), gaat Driehoek ‘een gemeen grapje’ uithalen met Vierkant. Hij heeft er al helemaal zin in. Het gemene grapje heeft te maken met Vierkants angst voor slangen. Het is gemeen en niet grappig. Nadat Vierkant zich rot is geschrokken, rent hij woedend achter Driehoek aan. Maar uiteindelijk kan hij Driehoeks huis niet in: een vierkant past niet door een driehoekvormige ingang (doet denken aan een vormendoos). In eerste instantie vindt Driehoek dat grappig, maar als Vierkant voor de ingang het licht blokkeert, blijkt Driehoek bang te zijn voor donker. Boontje komt om zijn loontje dus. Vierkant doet alsof hij dit zo van tevoren had uitgedacht, maar het boek eindigt met de vraag of dat wel zo is. De kinderen bij het voorlezen dachten van niet: het was toeval.
Origineel en grappig prentenboek over vormen, angsten en pestgedrag. Een leuk boek om het juist te hebben over pesten, gemeen zijn en wraak nemen.
© 2024 Boekmama.nl
Thema gemaakt door Anders Noren — Boven ↑
Recente reacties