Over (jeugd)boeken en (voor)leesplezier
De lijst van Violet Sopjes / David Vlietstra ; met illustraties van Yoko Heiligers
Een jongen zei eens tijdens een boekenshow die ik gaf in zijn vmbo-klas, dat een boek pas mooi is als je het uitleest, dat je dan pas snapt wat er zo mooi aan is, en dat je daarom vooral niet voortijdig moet stoppen (zoals veel van zijn klasgenoten gewoon waren te doen). Ik vind het niet altijd opgaan, maar hier dacht ik niet voor niks terug aan wat hij toen zei.
Lees verderOever / Ludwig Volbeda
Om meteen mezelf maar even te citeren (uit blog over Fabeldieren): ‘En aan Ludwig Volbeda heb ik meteen bij ‘Hoe Tortot zijn vissenhart verloor’ (tekst: Benny Lindelauf) mijn hart verloren. Wat een fantastisch mooie priegeltekeningen!’ Ik was meteen fan van de illustrator. En nu heeft Ludwig Volbeda zijn eerste boek geschreven, en ben ik meteen ook fan van schrijver Ludwig Volbeda.
Lees verderDe spin en de sleutel / Anna Woltz
Jongen, meisje, noodgedwongen met elkaar opgescheept, ze zijn tegenpolen en moeten elkaar niet. Maar ieder heeft zijn eigen verhaal en langzaam groeien ze haar elkaar toe. Welk boek van Anna Woltz omschrijf ik hier? Het zouden er meerdere kunnen zijn. En toch … werd ik ook hier meteen weer in het verhaal gesleurd. Wat is hier aan de hand, wat is er gebeurd en hoe gaat het verder? De spin en de sleutel heeft natuurlijk ook niet voor niets een Zilveren Griffel gewonnen, was genomineerd voor de Woutertje Pieterse Prijs én was Leestip van het Jonge Jury Boekgenootschap.
Lees verderOmmouw me : gedichten & portretten van kleding en schoeisel / Ted van Lieshout
Soms neem ik de boeken die ik lees in mijn dromen mee. Meestal als het boek op dat moment heel heftig is. Mijn hoofd bakt dat graag mee in iets nachtmerrie-achtigs. Maar in Ommouw me had ik alleen nog maar gegluurd en droomde dat al mijn kleren waren voorzien van Ted van Lieshout-labels en ik werd er heel blij van.
Lees verderMaksie / Mathilde Stein ; met tekeningen van Jan Jutte
Ik ben niet bepaald een hondenfan, maar fictieve honden vind ik een heel ander verhaal. En hier is een nieuwe fictieve hond. Of zeg maar hondje, want Maksie is nogal mini. Hij stinkt niet, hij kwijlt niet en Jan Jutte heeft er werkelijk iets allerschattigst van gemaakt.
Lees verder
© 2025 Boekmama.nl
Thema gemaakt door Anders Noren — Boven ↑
Recente reacties