Over (jeugd)boeken en (voor)leesplezier
Woutertje Pieterse / Multatuli ; [bew. en bekort door Ivo de Wijs]
Omdat ik al jaren de Woutertje Pieterse Prijs enthousiast volg, aandachtstafels in de bibliotheek inricht met de genomineerden en als de winnaar bekend is met de winnaars van de afgelopen jaren, werd het ook wel eens tijd dat ik het boek ging lezen waarnaar deze prijs vernoemd is. Dat ik Woutertje Pieterse ook in Tot op de draad tegenkwam, wekte alleen maar meer nieuwsgierigheid bij mij.
Lees verderBizar / Sjoerd Kuyper
Bizar las ik van de zomer al. Ik twijfelde of ik het aan mijn 12-jarige dochter zou geven. Zou ze het leuk vinden? Zou het wat voor haar zijn? Of zou ze het een beetje raar en/of onbegrijpelijk vinden en er in vastlopen? Omdat ik een beetje bang was voor het laatste (normaal helemaal niet erg: gewoon stoppen en lekker een ander boek gaan lezen, maar bij deze zou ik het toch een beetje jammer vinden) en omdat ik dacht dat het wel zou aanspreken als ik het zou voorlezen en omdat ik het bij dit boek ook helemaal geen straf vond om het nog een keer te lezen, heb ik het dus ook nog voorgelezen.
Lees verderSchildpadden tot in het oneindige / John Green ; vertaald uit het Engels: Aleid van Eekelen-Benders
Aza Holmes (consequent ‘Holmesy’ genoemd door haar enige en beste vriendin Daisy) heeft het niet makkelijk: haar vader is een paar jaar eerder onverwacht overleden en ze lijdt aan angsten en dwanggedachtes: continu, en soms in zeer ernstige mate, is ze ervan overtuigd dat ze akelige bacteriën heeft opgelopen die haar ziek zullen maken en haar dood zullen betekenen. Daartussendoor huppelt de schijnbaar immer vrolijke en altijd pratende Daisy, een enthousiast schrijfster van Star Wars fanfictie, die geen moeite lijkt te hebben met de problemen van haar vriendin.
Lees verderDe meest eenzame walvis ter wereld / Kim Crabeels & Sebastiaan Van Doninck
De meest eenzame walvis ter wereld is zo eenzaam omdat de andere walvissen hem niet horen en niet zien. Maar bestaat hij eigenlijk wel? Of is hij verzonnen door het meest eenzame meisje ter wereld: Lilja. Lilja woont alleen met haar vader op een schiereiland. Vader gaat vaak weg voor zeer lange tijd om zee-onderzoek met zijn duikbootje te doen en laat Lilja alleen achter. Lilja is verantwoordelijk voor het vuurtorenlicht en het Noorderlicht en verder is ze alleen maar eenzaam aan het afwachten tot haar vader terug komt. Tot ze vriendschap sluit met de walvis.
Toen ik / Joke van Leeuwen
Misschien ben ik er een beetje laat mee: het boek is van 2017 en heeft inmiddels een Zilveren Griffel gewonnen, dus wellicht hebben jullie er allang over gehoord en het (voor)gelezen. Het is in ieder geval een heerlijk Joke van Leeuwen boek. Grappig hoe zij haar eigen stijl heeft en er niets is wat daar op lijkt. Toen ik gaat over het jongetje Deef, over gebeurtenissen in zijn leven en gedachtes in zijn hoofd. Er gebeurt niets spectaculairs, behalve in zijn fantasie die af en toe op hol slaat. Maar juist de gewone dingen worden zo mooi beschreven, en zeker met de geweldige grappige tekeningen erbij, dat ik het hele boek met een glimlach op mijn gezicht heb gelezen, met uitzondering van de momenten dat ik hardop moest lachen.
In mijn boekenkast staat een versleten versie van Een huis met zeven kamers van Joke van Leeuwen, een van mijn lievelingsboeken uit mijn jeugd: zo vaak in gelezen. Van Toen ik kreeg ik af en toe dat gevoel weer, alsof ik terug was in het huis van vroeger.
Het einde van Toen ik is zo lief (geen happy end, maar een lief moment tussen Deef en zijn moeder) dat ik er bijna een foto van zou plaatsen hier. Maar lees het liever zelf, of lees het voor. Ik zeg alleen: Ik hoef even niks te moeten. Zo’n mooie zin, die moet ik onthouden. Eh …wil.
© 2025 Boekmama.nl
Thema gemaakt door Anders Noren — Boven ↑
Recente reacties