Onder de brug / Evelien de Vlieger

Deze titel was ik nog niet tegengekomen. Ook hebben we het niet in onze collectie. Dus toen ik het op de longlist voor de Boon voor kinder- en jeugdliteratuur zag, leek dat me een goede reden om het te reserveren en te lezen. Hoewel Evelien de Vlieger een bekende naam is, kon ik ook niet bedenken of ik eigenlijk wel eens een boek van haar heb gelezen. Des te meer reden om dat nu eens te gaan doen.

De zeventienjarige Jowi is gestopt met school. Na maanden depressief in bed te hebben gelegen, psychische hulp en medicatie, besluit hij toch weer naar school te gaan om zijn eindexamen te halen. Zijn vrienden vinden dit reden voor een feestje. Op hun vaste hangplek onder de brug, met veel drank en wiet.

Dit loopt totaal verkeerd af: met Jowi die van de brug afstort, helemaal kapot in een grote plas bloed. Hij leeft nog wel, maar dat is het enige positieve dat er over gezegd kan worden. De politie doet onderzoek: is Jowi gevallen, gesprongen of geduwd? Zijn vrienden verzwijgen dingen en vertellen niet helemaal de waarheid. Eigenlijk kunnen ze zich ook niet veel meer herinneren dan dat ze ‘truth or dare‘ speelden. Omdat er ‘sorry’ op Jowi’s hand staat, gaat de politie er vanuit dat hij gesprongen is.

Terwijl Jowi in coma op de intensive care ligt, krijgt de lezer om beurten de verhalen van de verschillende betrokkenen te horen: Jowi’s moeder, zijn vriendin Nika, vrienden Leo en Kilian, de schooldirecteur, de vriendin van Leo (of niet helemaal) Jülide, en de zoon van de schooldirecteur die psychische problemen heeft en bijna iedere nacht nabij de brug zit te vissen. Tussendoor krijgen we in stukjes en beetjes het verhaal van die avond en nacht, en de moeilijke maanden vooraf, door de ogen van Jowi zelf.

Wat een interessante constructie om ons op deze manier zulke verschillende kanten van het verhaal te laten voelen. En op de een of andere manier heb je ook met iedereen te doen. Het deed me ook een beetje denken aan Het mes van Milosh van R.H. Schoeman: de verhalen van verschillende jongeren nadat er eentje van een dak is gevallen/gesprongen/geduwd. Een oudje (Kerntitel Jonge Jury 2012), dus helaas niet meer in veel bibliotheken: ik kreeg er veel onenthousiaste 12+-lezers mee aan het lezen.

Onder de brug is voor een wat oudere doelgroep: 15+, aangezien de jongeren zelf ouder zijn en zich bezighouden met seks, drank en drugs. Het mes van Milosh heb ik onthouden als makkelijk leesbaar en goed te doen voor vmbo. Onder de brug is wel redelijk dun, spannend en een boek waar je snel in door wil lezen, maar best wel een stuk pittiger. Het had mij in ieder geval even goed in de greep. Ik denk mede omdat het ook zeer realistisch is, met karakters waar je je goed in kan verplaatsen. Omdat bij dit boek echt niet gespoilerd moet worden, zeg ik verder niks, of zoals de vrienden voor de noodlottige val altijd zeiden over hun legendarische avondjes onder de brug: ‘What happens under the bridge, stays under the bridge.‘

Toch nog even titels van Evelien de Vlieger opgezocht (eerste leesboekjes, boeken voor kinderen vanaf ca. 9 jaar, boeken voor jongeren, informatieve jeugdboeken, boeken die ze vertaald heeft) en zo vond ik er toch nog een: Mijn oma is van peperkoek (2012) heb ik lang geleden aan mijn dochter voorgelezen: een bundel met grappige en bijzondere verhalen en gedichten over grootouders, in 2019 opnieuw uitgegeven onder de titel Mijn oma is van peperkoek en mijn opa ruikt naar chocola.