Over (jeugd)boeken en (voor)leesplezier
Hey baby, kijk! : een knuffelboek : ook fijn met grote broer of zus! / Laura Van Bouchout, Eva Mouton
In dit hardkartonnen babyboekje knuffelen negen verschillende soorten dieren op negen verschillende manieren. Allemaal knuffelen ze hun kleintje, om te troosten, om tot rust te brengen, om te spelen, voor de gezelligheid, om in slaap te vallen of gewoon omdat het kan.
Lees verder
Afgelopen week is de Prentenboek Top 10 voor komend jaar bekend gemaakt. Gedurende de Nationale Voorleesdagen (26 januari t/m 5 februari 2022) zal alles om deze tien boeken draaien en in het bijzonder om het Prentenboek van het jaar: Maar eerst ving ik een monster. Hopelijk kunnen we tegen die tijd weer gezellig hordes kindjes en (groot)ouders ontvangen in de bibliotheken en hoeft het niet weer een online feestje te worden.
Lees verderVos gaat een stukje rijden / Susanne Strasser ; vertaling [uit het Duits]: Berd Ruttenberg
Hier is weer een nieuw hardkartonnen stapelverhaal met dieren in de hoofdrol van Suzanne Strasser! En wederom is het erg leuk. Hebben we die vos trouwens niet eerder gezien? Jawel, dat is een van de dieren in het boekje Zó moe en toch klaarwakker.
Lees verderDieren kleuren / Christopher Silas Neal ; vertaling uit het Engels (vertaler is niet vermeld)
Af en toe heb ik op kantoor een boek in handen dat ik zo grappig vind, dat ik het ongevraagd met een collega moet delen die toevallig in de buurt is. Liefst door een stukje voor te lezen en/of illustraties te laten zien. Dit boek was er zo eentje.
Lees verder
Zojuist is het Prentenboek van het jaar bekend gemaakt: Coco kan het! van Loes Riphagen. In 2008 had ik mijn hart al verloren aan Loes Riphagen door haar hilarische Slaapkamernachtdieren: een prentenboek over allemaal onbekende vreemdsoortige wezens die in je slaapkamer leven, zoals de Hastalapoepsa (als ik me de naam goed herinner) die de hele tijd vieze windjes laat, waardoor het ‘s nacht wat viezig kan gaan ruiken in je slaapkamer. Zoveel lol met mijn kinderen om gehad. Een meisje vroeg me er ooit naar in de bibliotheek. Ze wist alleen titel en schrijver niet. Maar gelukkig kende ik het boek en gaf het aan haar. Het meisje rukte het uit mijn handen en rende er gillend mee door de bibliotheek: ‘Ik heb het! Ik heb het!’. Graag herdruk.
Lees verder
© 2025 Boekmama.nl
Thema gemaakt door Anders Noren — Boven ↑
Recente reacties