Over (jeugd)boeken en (voor)leesplezier

Tag: Vlag en Wimpel 2018 Penseeljury

Kleine Broer

Kleine Broer en de saxofoon, de olifant, de wolf en het paard / Øyvind Torseter ; vertaald [uit het Noors] door Laila de Groot en Janna Kolff

Kleine broer (een jongste prins) verlaat het koninklijk paleis en zijn vader om op zoek te gaan naar zijn zes broers die ooit zijn weggegaan om een prinses te zoeken om mee te trouwen, maar nooit meer terug kwamen.  Op zijn reis verneemt hij van een wolf dat zijn broers zijn versteend door een trol. Dat wordt dus een zoektocht naar zijn versteende broers en de trol en moet hij ook een manier zien te vinden om zijn broers (en zichzelf) te redden. Lees verder

Kleine nachtverhalen

Kleine nachtverhalen / Kitty Crowther ; vertaald [uit het Zweeds] door Siska Goeminne

Warm en kleurrijk prentenboek over een beertje dat bij het slapengaan drie verhalen wil horen (voor de zekerheid zegt hij maar vast drie keer alsjeblieft) en mama beer vindt dat prima en laat hem zelf de verhalen kiezen.

Lees verder

De vos en de ster

De vos en de ster / Coralie Bickford-Smith ; vertaling [uit het Engels]: Jan Rot

Wat een juweeltje om te zien, en om te lezen! Wel een droevig verhaal: over een eenzame vos, die het maar moeilijk heeft in het donkere, ondoordringbare woud. Zijn enige vriend is een stralende ster die ‘s nachts aan de hemel verschijnt: zijn licht in de duisternis. Tot de ster op een dag weg blijft…
Als de vos het na een tijd wachten en zoeken opgeeft, zakt hij weg in een depressie (al wordt dat niet genoemd) en komt zijn hol niet meer uit. Gelukkig weet hij zichzelf op een gegeven moment genoeg op te peppen om er uit te komen en kijkt hij ‘voorbij zijn oren’ en ontdekt hij dat er veel meer sterren aan de hemel zijn.

De prenten doen denken aan middeleeuwse miniaturen en zijn heel mooi met de tekst verweven. Soms zitten de woorden zelfs verstrikt in doornstruiken.

Een prachtig prentenboek voor kinderen vanaf een jaar of  zes over liefde, verlies, eenzaamheid en opkrabbelen en met prenten die wellicht volwassenen meer zullen aanspreken. Bij wijze van experiment heb ik het in mijn voorleesmand gestopt en meegenomen voor mijn voorleespubliekje in de bibliotheek (dat vooral uit kleuters bestaat). En wat verrassend en leuk: ze vonden het een heel mooi boek! Ze leefden mee met de vos, bewonderden de mooie prenten en dachten uiteindelijk dat vos zijn ster had teruggevonden tussen al die andere sterren.

Driehoek

Driehoek / door Mac Barnett & Jon Klassen ; vertaling [uit het Engels]: J.H. Gever

Wie er geen moeite mee heeft als hoofdpersonen in prentenboeken niet zo sympathiek zijn, en de illustraties niet zoet en vrolijk gekleurd hoeven te zijn, kan een hoop lol hebben met de prentenboeken van Jon Klassen. De hoedentrilogie (Ik wil mijn hoed terug, Deze hoed is niet van mij, We hebben een hoed) die hij niet alleen geillustreerd, maar ook geschreven heeft, vind ik zelf briljant grappig.

In ‘Driehoek’, geschreven door Mac Barnett (eerder maakten zij samen Bas & Daan graven een gat), gaat Driehoek ‘een gemeen grapje’ uithalen met Vierkant. Hij heeft er al helemaal zin in. Het gemene grapje heeft te maken met Vierkants angst voor slangen. Het is gemeen en niet grappig. Nadat Vierkant zich rot is geschrokken, rent hij woedend achter Driehoek aan. Maar uiteindelijk kan hij Driehoeks huis niet in: een vierkant past niet door een driehoekvormige ingang (doet denken aan een vormendoos). In eerste instantie vindt Driehoek dat grappig, maar als Vierkant voor de ingang het licht blokkeert, blijkt Driehoek bang te zijn voor donker. Boontje komt om zijn loontje dus. Vierkant doet alsof hij dit zo van tevoren had uitgedacht, maar het boek eindigt met de vraag of dat wel zo is. De kinderen bij het voorlezen dachten van niet: het was toeval.

Origineel en grappig prentenboek over vormen, angsten en pestgedrag. Een leuk boek om het juist te hebben over pesten, gemeen zijn en wraak nemen.

Anne, het paard en de rivier

Anne, het paard en de rivier / Wouter Klootwijk ; met illustraties van Enzo Pérès-Labourdette

Enzo Pérès-Labourdette: onthoud deze naam zou ik willen zeggen. Maar helaas heb ik zelf nog veel moeite om deze exotische naam te onthouden. Laatst zag ik in de Middelburgse boekhandel De Drvkkerij een prachtig uitziend, door hem geïllustreerd, prentenboek van het Gemeentemuseum Den Haag liggen. Nog niet gelezen, maar die zal ik hier zeker ooit nog bespreken.

In ‘Anne, het paard en de rivier’ was ik even op het verkeerde been gezet: het voelde als een sprookje, zeker met de warme illustraties in rode tinten en gouden accenten en Anne met haar pikzwarte haar, dat zich ver weg ergens op de wereld afspeelde. Anne’s oom die in de bossen woonde had laten weten een werkpaard nodig te hebben en meisje Anne zou deze in haar eentje gaan brengen. De reis zou een paar dagen duren, want oom woonde ver weg. Onderweg ontmoette ze allerlei verschillende mensen die haar op de een of andere manier hielpen en zij hen. Al gauw bleek deze tocht langs de rivier toch wel erg Nederlands te zijn met molens, boeren, pontjes.

Een mooi sprookjesachtig (voor)leesboek met sfeervolle illustraties voor kinderen vanaf ca. 8 jaar

 

 

© 2024 Boekmama.nl

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑