Over (jeugd)boeken en (voor)leesplezier
Droomopa / Dolf Verroen ; met tekeningen van Charlotte Dematons
Dit mooie, dunne boekje begint met een illustratie van opa en kleinzoon Thomas in een gezellige, kleurige keuken. Opa zit aan de keukentafel, Thomas staat (zo kan hij er beter bij). Ze lachen en lijken bezig te zijn met een knutsel in elkaar te lijmen. Op de volgende pagina begint de tekst en in de tweede zin blijkt al dat opa onverwacht is overleden, terwijl kleinzoon bij opa en oma logeerde.
Lees verderHet verloren boek / Margarita Surnaite ; vertaald [uit het Engels] door Erna Sassen
In een maatschappij waar steeds meer zombies rondlopen die alleen maar oog lijken te hebben voor de telefoon in hun hand, verschijnen ook steeds meer (vooral prenten-)boeken over afgeleide mensen. Zo ook deze, maar hier is het ook een beetje de telefoon versus het boek.
Kikker is Kikker / Max Velthuijs
Dit keer een heel persoonlijk stukje.
Ik ben oneindig dol op de boeken van Kikker van Max Velthuijs (de echte van zijn hand dan) en heb me vaker afgevraagd welke ik nou het allermooiste vind. ‘Kikker in de kou’ scoorde bij mij altijd wel heel hoog, zeker nadat ik ergens had gelezen dat de favoriete Kikker-prent van Max Velthuijs degene was waarop de vrienden kikker in de sneeuw vinden en hem met zijn allen optillen om hem gauw naar huis te brengen en liefdevol te verzorgen. Ik heb alle (echte) Kikker-boeken regelmatig voorgelezen: aan mijn eigen kinderen, bij het voorlezen in de bibliotheek en bij klassenbezoeken.
Het meisje dat de maan dronk / Kelly Barnhill ; vertaald [uit het Engels] door H.C. Kaspersma
Voor kinderen vanaf een jaar of 10. Ik heb het aan mijn 11-jarige dochter voorgelezen en zij gaat er eerst wat over zeggen:
‘Het meisje dat de maan dronk’ gaat over de heks Xan die in het bos woont en baby’tjes redt die elk jaar net buiten het Protectoraat (een heel eng dorp) worden neergelegd. Xan weet niet waarom de bewoners van het Protectoraat dat doen, maar denkt er ook niet over na. De kleine baby’s die ze redt brengt ze naar de verre steden. Maar op een dag loopt ze met een heel lieve baby, en ze geeft die baby per ongeluk magie. Een baby met magie kan ze niet zomaar aan normale mensen geven, dus gaat ze zelf voor de baby zorgen en geeft haar de naam Luna. Al na een paar jaar beginnen de magische krachten van Luna te werken, terwijl Luna het zelf niet door heeft en er ook niet mee kan omgaan. Daarom spreekt Xan een spreuk over Luna uit, zodat haar magie tot haar 13e weg is. Maar Xan zal daardoor ook doodgaan.
Ik vind het een super leuk maar ook zielig en spannend boek omdat er veel verschillende dingen in gebeuren. Maar ik zou hem eigenlijk wel nog een keer willen lezen.
Mijn papa / Annemarie van Haeringen & Ao De en Ao Teer
Herkenbaar als je kleine kinderen hebt: uitslapen zit er echt niet in. Kleintjes doen er alles aan om je wakker te krijgen vanaf het moment dat ze zelf wakker zijn geworden.
Herkenbaar voor kleintjes: je moet alles uit de kast halen om die slome ouders wakker en actief te krijgen.
© 2024 Boekmama.nl
Thema gemaakt door Anders Noren — Boven ↑
Recente reacties