De onverwachte held van kamer 13B / Teresa Toten ; vertaling [uit het Engels] Esther Ottens

Als je een boek jaren geleden hebt gelezen (in 2015 in dit geval, vertelt de Bibliotheek Wise app mij), kun je het dan nog aanraden in de bibliotheek? Jazeker! En dat doe ik met deze dan ook regelmatig. Maar kun je er nog een blog over schrijven? Nee, dat moet je toch echt vlak na het lezen doen. Gelukkig heb ik het tekstje dat ik ooit over dit boek op Facebook zette teruggevonden (ik had toen nog geen blog, maar schreef af en toe wat op Facebook als ik enthousiast was) en plaats deze alsnog hier:

‘Dit boek had ik voor mezelf klaarliggen, maar gaf het eerst aan Kasper die om een boek vroeg. Waar hij normaal weken en weken over een boek doet, was deze binnen een week uit en had ook nog eens een leeshonger in hem opgewekt. En terecht! Geschreven vanuit een (fictieve) jongen met dwangneurose. Een jongen die zo leuk lief en ontzettend geestig is, dat ik ondanks de ellende (en die is groot, en wordt steeds groter) op bijna elke bladzijde op zijn minst zit te gniffelen. Net wel (op pagina 198) voor het eerst een traantje weggepinkt). Met recensie erbij van JaapLeest, omdat ik me er ontzettend in kan vinden. Zeker de laatste zin: “Na het dichtslaan houdt iedere lezer van Adam en gunt hem alle geluk van de wereld, dat kan niet anders”.’

Dat was eigenlijk wel heel erg kort (lees dus vooral de recensie van Jaap Friso) en ook had ik het boek nog niet uit, maar ik was kennelijk zo enthousiast dat ik het graag wilde delen. Grappige is dat er boeken zijn die ik heel mooi vind, maar die in de loop van de jaren vervagen in mijn hoofd. Deze niet. Bovendien krijg ik regelmatig van klanten aan wie ik het heb aangeraden terug dat ze het zo mooi hadden gevonden.

Dit was trouwens de eerste recensie die ik las van Jaap Friso: ik had toen recensies zitten googlen om degene die me het meeste aansprak erbij te plaatsen en met die van Jaap was ik meteen om: sinds die tijd lees ik al zijn recensies op www.jaapleest.nl. Dat er zulke fijne recensenten zijn heeft mij ook lang tegengehouden om zelf een blog te beginnen. Want wie ben ik nou helemaal? Geen recensent in ieder geval. Maar aangezien ik toch stukjes bleef plaatsen op Facebook over boeken die ik mooi vond, moest ik me er wellicht maar eens aan wagen. En inmiddels doe ik het anderhalf jaar en vind ik het nog steeds heel leuk om te doen. Ik ben inderdaad geen recensent, maar wel een enthousiast boekenaanrader. Dat doe ik vooral op de bibliotheekvloer, en in mijn vrije tijd hier op mijn blog. En om mooie boeken en geweldige schrijvers kan sowieso nooit genoeg gejuicht worden.