Dank je wel / Jarvis ; vertaling [uit het Engels] : Johanna Rijnbergen

Er zijn heel veel prentenboeken over gevoelens en emoties, vooral de minder fijne: boosheid, verdriet, angst, jaloezie. En vaak is de strekking: die gevoelens mogen er ook zijn (maar dan wel graag zonder een ander ermee kwaad te doen). En soms gaat het er juist om dat de gevoelens onterecht waren: het bleek gelukkig allemaal mee te vallen. In Dank je wel gaat het juist om positieve gevoelens: tevredenheid, geluk, dankbaarheid.

Een kind (ik neigde eerst naar jongetje, maar het zou ook een meisje kunnen zijn: kort haar, broek, rode muts, rode laarzen) bedankt van alles. De hele dag door. Niet zozeer mensen, maar vooral dingen. Het kind noemt er ook steeds een reden bij.

Sommige dingen zijn meer vanzelfsprekend: Dank je wel, boom, voor je schaduw. Sommige komen echt vanuit hem zelf: Dank je wel, laarzen, die me de weg wijzen. Wat meestal als negatief ervaren wordt, wordt positief: Dank je wel, wolken, voor de plassen (waarbij het kind samen met andere kinderen zielsgelukkig in de regen in de plassen staat te springen) of Dank je wel, jeuk, voor het gekriebel. Soms is er zelfs geen reden: Dank je wel, olifant, maar ik ben vergeten waarom en bij het bedanken van de ganzen rent het kind en een vriendinnetje toch maar hard weg omdat de ganzen best dreigend zijn in hun enthousiasme om gevoerd te worden. Uiteindelijk worden er toch nog twee mensen bedankt: zus, voor het als eerste in het water springen en Dank je wel, mezelf, dat ik ik ben.

Er is weinig tekst en de illustraties beslaan steeds een of twee hele pagina’s. De illustraties zijn aantrekkelijk, kleurrijk en vrolijk, met collage, vetkrijt en verf (als ik het goed zie) en hoe langer je ernaar kijkt hoe meer je ontdekt. De schutbladen staan vol met dankjewel’s in verschillende talen. Op het Arabisch (dat ik met Duolingo een beetje probeer te leren) loop ik helaas vast. Ik herken een paar letters, maar kan dit woord niet vinden als ik ‘dank je wel’ in het Arabisch zoek. Ik zal even een deskundige moeten raadplegen.*

Bij mijn schoonmoeder thuis hangt een tegeltje met de tekst: Dankbaarheid is een bloemetje dat in maar weinig tuinen bloeit. Daar ben ik het niet mee eens. De meeste mensen zijn dankbaar, zeker als je iets voor ze doet, ze helpt. Maar in Dank je wel gaat het verder: je kan ook dankbaar zijn, stil staan bij, of genieten van hele kleine, heel vanzelfsprekende dingen. Kijk eens om je heen: er is zoveel!

Ik vind dit boek een eye-opener: vergeet niet te genieten, wees blij met de (niet-materiële) dingen die je hebt, die er zomaar voor je zijn. Maar dat vertelt het boek je zonder belerend te zijn: er staat niet dat je dat moet, maar het genietende/dankbare kind werkt wel aanstekelijk. Dank je wel is een van de Prentenboeken uit de Prentenboek Top Tien 2026. Dank je wel, jury, voor het kiezen van dit boek! Het betekent dat Dank je wel ruim verkrijgbaar zal zijn in bibliotheken en heel veel kinderen en ouders/verzorgers ervan kunnen genieten. Blijmakend prentenboek voor peuters en kleuters en ook leuk voor beginnende lezertjes.

*Ik heb een Marokkaans Arabisch sprekende collega geraadpleegd, en hij herkende het woord ook niet, maar zag wel dat het bekende شكراً (shukran) er ook tussen stond. En er staat zelfs nog een woord in Arabische letters. Mocht iemand die twee woorden herkennen, dan hoor ik het graag.