Over (jeugd)boeken en (voor)leesplezier
The hate u give / Angie Thomas ; vertaald [uit het Engels] door Jasper Mutsaers
Dit debuut van Angie Thomas is ingeslagen als een bom: geweldige recensies, in Nederland genomineerd voor de BruutTaal Gouden Lijst 2018 en winnaar Beste Boek voor Jongeren 2018 in de categorie ‘vertaald’. Het boek is inmiddels verfilmd en zal februari volgend jaar in de Nederlandse bioscopen te zien zijn.
Lees verder
Het dodenhuis / Sarah Pinborough ; uit het Engels vertaald door Carla Hazewindus
Dit verhaal speelt in een tijd waarin mensen kennelijk niet meer ziek worden, een aantal uitzonderingen daargelaten. Er worden regelmatig bloedtesten gedaan bij kinderen om de ‘defecten’ eruit te pikken. Is de uitslag van je bloedtest niet goed, dan wordt je onmiddellijk opgehaald en afgevoerd naar het dodenhuis dat ergens ver weg op een eiland staat. Zonder enige informatie wordt je daar in het tehuis ondergebracht en zonder ook maar enige begeleiding of warmte of wat dan ook, krijg je de hoogst nodige zorg (bed, kleren, eten, onderwijs, onderdak). Wie ziek wordt, wordt ‘s nachts stilletjes afgevoerd en niemand hoort nooit meer wat wat over je. Niemand merkt dat je wordt afgevoerd, want alle kinderen moeten ‘s avonds verplicht ‘vitamines’ innemen, waarna ze in een comateuze slaap vallen.
De lovebus / Tjibbe Veldkamp
Het doel heiligt de middelen. De lovebus draait om een aantal personen die zo graag iets willen, dat ze daar enorm ver voor gaan:
J.J. wil Cathelijn, Cathelijn wil niet meer eenzaam zijn, Tammo wil seks en Mina wil Tammo. Eigenlijk had het ook allemaal goed kunnen gaan als de juiste personen op het juiste moment het juiste hadden gedaan of gezegd tegen de juiste persoon. Maar zo ging het niet, zo ging het heel erg niet. Alles ging net anders, verkeerde beslissingen werden genomen (heel erg verkeerde beslissingen). Het verlangen naar liefde en seks, het onbegrip, het niet naar elkaar luisteren: het leidde allemaal naar een hoop ellende en geweld, moord en doodslag.
Dat is dan jouw probleem / Micky Dirkzwager
Micky is (of was eigenlijk) eerstejaars student psychologie en heeft een boek gemaakt over van alles wat er gebeurde in haar leven als eerstejaars in illustraties en tekst. Hoe moet ik het noemen? Graphic novel, strip, beeldverhaal? Wikipedia biedt uitkomst: Een striproman of beeldroman (in het Engels graphic novel) is de benaming voor stripverhalen met het karakter van een roman. Dit soort strips onderscheidt zich van het klassieke stripalbum door een veelal literaire inslag met uitgebreide en ingewikkelde verhaallijnen en is gewoonlijk bedoeld voor volwassenen. Een striproman kan ook bestaan uit een verzameling korte verhalen. Mooi: dan is het een striproman.
De beer en de nachtegaal / Katherine Arden ; vertaald [uit het Engels] door Inge Boesewinkel
Toen ik dit boek laatst tussen de net geleverde nieuwe boeken voor onze collectie zag, was ik eigenlijk meteen al verkocht door de kaft. En na het lezen van het boek kan ik zeggen: nu ben ik helemaal verkocht. Op de kaft staat in kleine letters ‘Een duister en magisch sprookje voor volwassenen’. Dat klopt helemaal, maar ik zou er aan toe willen voegen ‘en jongeren vanaf een jaar of 15’. Wel de ervaren, enthousiaste lezers. Het boek is heel mooi, maar niet makkelijk. Ook zitten er veel personen en wezens in die bijna allemaal met meerdere namen worden aangesproken. Gelukkig zit achterin een lijst van belangrijke personages en een verklarende woordenlijst. Lees verder
© 2025 Boekmama.nl
Thema gemaakt door Anders Noren — Boven ↑
Recente reacties