Over (jeugd)boeken en (voor)leesplezier

Month: oktober 2018 (Pagina 2 van 2)

Toen ik

Toen ik / Joke van Leeuwen

Misschien ben ik er een beetje laat mee: het boek is van 2017 en heeft inmiddels een Zilveren Griffel gewonnen, dus wellicht hebben jullie er allang over gehoord en het (voor)gelezen. Het is in ieder geval een heerlijk Joke van Leeuwen boek. Grappig hoe zij haar eigen stijl heeft en er niets is wat daar op lijkt. Toen ik gaat over het jongetje Deef, over gebeurtenissen in zijn leven en gedachtes in zijn hoofd. Er gebeurt niets spectaculairs, behalve in zijn fantasie die af en toe op hol slaat. Maar juist de gewone dingen worden zo mooi beschreven, en zeker met de geweldige grappige tekeningen erbij, dat ik het hele boek met een glimlach op mijn gezicht heb gelezen, met uitzondering van de momenten dat ik hardop moest lachen.
In mijn boekenkast staat een versleten versie van Een huis met zeven kamers van Joke van Leeuwen, een van mijn lievelingsboeken uit mijn jeugd: zo vaak in gelezen. Van Toen ik kreeg ik af en toe dat gevoel weer, alsof ik terug was in het huis van vroeger.
Het einde van Toen ik is zo lief (geen happy end, maar een lief moment tussen Deef en zijn moeder) dat ik er bijna een foto van zou plaatsen hier. Maar lees het liever zelf, of lees het voor. Ik zeg alleen: Ik hoef even niks te moeten. Zo’n mooie zin, die moet ik onthouden. Eh …wil.

 

Voorlezen over vriendschap in groep 8

In de Kinderboekenweek worden op de school van mijn dochter ouders uitgenodigd om te komen voorlezen. Dat doe ik natuurlijk ieder jaar graag en nu helemaal, want het is de laatste keer. Juf is nieuw en kent mij nog niet (de rest van het team kent mij als jeugdbibliothecaris, want ik heb de schoolbieb gesaneerd en er een leeftijdsindeling in aangebracht, nieuwe boeken aangeschaft en een boekenshow gehouden voor het team) en stuurde mij een mailtje dat ik tien á 15 minuten had om voor te lezen en dat als ik geen boek over het thema (vriendschap) kon vinden, ze er eentje voor me zou regelen. Ik heb haar terug gemaild dat ik al een leuke stapel had en dat de voorleestijd wat mij betreft langer kan. Ik had de mail netjes afgesloten met ‘maar als je het liever binnen een kwartier houdt is dat ook geen probleem is’ wat eigenlijk een leugen is, want ik ben absoluut niet van de klok, maar wel van het voorleesplezier, dus eigenlijk lees ik ieder jaar langer voor dan de bedoeling was.

Lees verder

Dubbele Lotje

Dubbele Lotje / Erich Kästner ; (vertaald uit het Duits)

Oké, ik zal het maar eerlijk toegeven: dit is niet de versie die ik heb (voor)gelezen. Dit is de kaft van, denk ik, de laatste uitgave in het Nederlands en degene die je waarschijnlijk in bibliotheken treft. In ieder geval in de mijne. Maar ik heb zelf een uitgave uit 1980, andere vertaler, andere illustrator. De kaft van mijn exemplaar heb ik niet kunnen vinden op internet. De kaft en illustraties in mijn exemplaar heb ik altijd lelijk gevonden. Als kind heeft het mij in eerste instantie weerhouden van het lezen van het boek, ook al zei mijn moeder dat ze het vroeger had gelezen en heel mooi vond. Toen ik me uiteindelijk over mijn weerzin kon heenzetten, heb ik Dubbele Lotje herhaaldelijk gelezen. En nu heel veel jaar later heb ik het aan mijn dochter voorgelezen.

Lees verder

Boer Boris en de olifant, Eén eenhoorn, alsjeblieft!, Niet alleen maar een boek…, Een schildpad was zijn schildje kwijt, Vuurvliegje is verdwaald

Het is Kinderboekenweek! En dan zit ik niet gezellig met een paar kindjes en hun ouders in de voorleeshoek (eigenlijk striphoek), maar lees ik vanwege de enorme toeloop voor in ons bibliotheektheater. Normaal stel ik twee eisen aan de boeken die ik voorlees: ik moet ze leuk vinden en ze mogen niet te veel tekst hebben. In de Kinderboekenweek komen daar twee dingen bij: het moet bij het thema passen en het moet qua illustraties en tekst leuk zijn voor de hele zaal, dus ook als je wat rijen naar achteren zit. Geen priegelige plaatjes dus, geen kleine boeken en het liefst een beetje interactief (de kinderen zijn van opwinding ook vaak nog een stuk drukker dan normaal). Wat mij van tevoren geschikt en leuk leek,is allemaal bijzonder goed bevallen:

Boer Boris en de olifant / tekst Ted van Lieshout ; tekeningen Philip Hopman


Boer Boris, wie kent hem nou niet? Best wel wat kinderen in de zaal eigenlijk. Dit is het nieuwste boek van Boer Boris, waar inmiddels een stuk of wat prentenboeken van zijn. Allemaal met een fantastische, humorvolle combinatie van geweldige tekst op rijm en mooie en grappige illustraties. Dit keer heeft het zusje van Boris een olifant gevonden en wil hem heel graag houden. De kinderen zaten mee te brullen met de rijmende tekst met herhalingen. Boer Boris is altijd weer een feest om voor te lezen. Vanaf ca. 3 jaar.

Eén eenhoorn, alsjeblieft! / Mark Janssen


Sinds Mark Janssen prentenboeken is gaan maken ben ik fan. De illustraties zijn schitterend en ze zijn geweldig om voor te lezen, met of zonder tekst. Dit keer heeft het prentenboek tekst erbij en gaat over een jongetje dat graag een eenhoorn wil kopen en fantaseert over wat hij allemaal met zijn eenhoorn voor avonturen gaat beleven. Zijn vriendjes lachen hem keihard uit, want dat kan natuurlijk helemaal niet! Maar in de prentenboeken van Mark Janssen worden juist alle fantasieën werkelijkheid, of de hoofdpersonen dat nu door hebben of niet. Vanaf ca. 4 jaar.

Niet alleen maar een boek… / Jeanne Willis ; Tony Ross ; vertaling [uit het Engels]: Ellen Hosmar/Vitataal


Oké, dit is niet thema vriendschap, maar wel leesplezier, en dat is altijd thema van de Kinderboekenweek. Wat kun je allemaal met een boek? Het meisje in het boek doet wel dingen met haar boek die deze jeugdbibliothecaris niet goed kan keuren (ik zie teveel verminkte en besmeurde boeken terug komen), dus dat heb ik er maar gewoon bij gezegd, maar uiteindelijk is de conclusie van dit prentenboek: een boek is meer dan woorden en inkt, het geeft je een lach en een traan, je kan blijven lezen tot je heel oud en grijs bent en het belangrijkste: het geeft je leesplezier! Dat vind ik nou een prachtige boodschap, zeker in de Kinderboekenweek. Vanaf ca. 4 jaar.

Een schildpad was zijn schildje kwijt / Marjet Huiberts & Carmen Saldaña


Marjet Huiberts is vooral bekend van de prentenboeken van Aadje Piraatje en Ridder Florian: grappige verhalen op goedlopend rijm. Dit verhaal is niet grappig, maar aanvankelijk verdrietig (zelfs de volwassenen in het publiek maakten meelevende ‘ach, wat zielig!’-geluiden) en uiteindelijk lief en hartverwarmend. Wat een happy end, op goedlopend rijm. Totaal anders door de andere toon en weer een hele andere illustrator. Prachtige illustraties ook. Vanaf ca. 4 jaar.

Vuurvliegje is verdwaald / Jane Clarke & Britta Teckentrup ; vertaling [uit het Engels]: Ellen Hosmar/Vitataal


Dit boek heb ik uitgekozen vanwege de prachtige illustraties. Er komen veel boeken uit met illustraties van Britta Teckentrup, met tekst van haarzelf of anderen. Over het algemeen vind ik de illustraties (warm en kleurig, meestal met dieren of natuur) prachtig en het sterkste van de boeken. Ook bij deze. Wat mij vooral beviel aan de tekst is dat deze interactief is, dus dat de kinderen mee moesten doen om vuurvliegje te helpen de weg terug naar huis te vinden. En dat deden ze enthousiast. Vanaf ca. 4 jaar.

The hate u give

The hate u give / Angie Thomas ; vertaald [uit het Engels] door Jasper Mutsaers

Dit debuut van Angie Thomas is ingeslagen als een bom: geweldige recensies, in Nederland genomineerd voor de BruutTaal Gouden Lijst 2018 en winnaar Beste Boek voor Jongeren 2018 in de categorie ‘vertaald’. Het boek is inmiddels verfilmd en zal februari volgend jaar in de Nederlandse bioscopen te zien zijn.
Lees verder

Nieuwere berichten »

© 2024 Boekmama.nl

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑