Over (jeugd)boeken en (voor)leesplezier
The hate u give / Angie Thomas ; vertaald [uit het Engels] door Jasper Mutsaers
Dit debuut van Angie Thomas is ingeslagen als een bom: geweldige recensies, in Nederland genomineerd voor de BruutTaal Gouden Lijst 2018 en winnaar Beste Boek voor Jongeren 2018 in de categorie ‘vertaald’. Het boek is inmiddels verfilmd en zal februari volgend jaar in de Nederlandse bioscopen te zien zijn.
Lees verder
Bestemming onbekend / Paul Mosier ; vertaald [uit het Engels] door Lydia Meeder
Dit boek is van begin tot eind een treinreis: van het moment dat de 12-jarige Rider (die niet zo heet, maar achter haar echte naam komen we niet) opstapt in Palm Springs (Californië) tot het binnenrijden in Chicago. Een reis van dagen die zij min of meer alleen maakt, maar wel onder begeleiding van een medewerkster van de spoorwegmaatschappij.
De vos en de ster / Coralie Bickford-Smith ; vertaling [uit het Engels]: Jan Rot
Wat een juweeltje om te zien, en om te lezen! Wel een droevig verhaal: over een eenzame vos, die het maar moeilijk heeft in het donkere, ondoordringbare woud. Zijn enige vriend is een stralende ster die ‘s nachts aan de hemel verschijnt: zijn licht in de duisternis. Tot de ster op een dag weg blijft…
Als de vos het na een tijd wachten en zoeken opgeeft, zakt hij weg in een depressie (al wordt dat niet genoemd) en komt zijn hol niet meer uit. Gelukkig weet hij zichzelf op een gegeven moment genoeg op te peppen om er uit te komen en kijkt hij ‘voorbij zijn oren’ en ontdekt hij dat er veel meer sterren aan de hemel zijn.
De prenten doen denken aan middeleeuwse miniaturen en zijn heel mooi met de tekst verweven. Soms zitten de woorden zelfs verstrikt in doornstruiken.
Een prachtig prentenboek voor kinderen vanaf een jaar of zes over liefde, verlies, eenzaamheid en opkrabbelen en met prenten die wellicht volwassenen meer zullen aanspreken. Bij wijze van experiment heb ik het in mijn voorleesmand gestopt en meegenomen voor mijn voorleespubliekje in de bibliotheek (dat vooral uit kleuters bestaat). En wat verrassend en leuk: ze vonden het een heel mooi boek! Ze leefden mee met de vos, bewonderden de mooie prenten en dachten uiteindelijk dat vos zijn ster had teruggevonden tussen al die andere sterren.
De schaduw van mijn broer / Tom Avery ; illustraties Kate Grove ; vertaling [uit het Engels]: Aleid van Eekelen-Benders
Kaia heeft een jaar geleden haar broer verloren. En sinds die verschrikkelijke gebeurtenis voelt ze zich ‘bevroren’. En met haar broer is ze ook haar moeder verloren: een vrolijke lieve moeder is veranderd in een vrouw met een flink drankprobleem. Kaia moet haar regelmatig van de grond rapen (soms uit haar eigen braaksel), treft soms een hysterisch huilende moeder thuis die het servies aan diggelen smijt. Gepraat en gelachen wordt er niet meer. Kaia is alleen met haar moeder: er is geen vader, geen broers of zussen. Haar vriendinnen op school hebben haar in de steek gelaten, niemand mag haar: ze wordt gepest, ze vinden haar een freak. De lezer ziet echter dat, hoewel er een paar hele nare meisjes zijn, de andere kinderen hier niet in mee gaan. En dat er een aantal kinderen zijn die haar niet buitensluiten en zelfs voorzichtig toenadering zoeken. Als er op een dag een nieuwe, wilde, vreemde, zwijgende jongen bij Kaia in de klas komt, begint ze langzaam te ontdooien. Dat de jongen niet wordt voorgesteld aan de klas, nooit een woord zegt, geen naam lijkt te hebben en hele rare dingen doet zonder dat iemand daar op reageert, doet wel ernstig vermoeden dat deze nieuwe vriend van Kaia een denkbeeldige is. Ach, als het helpt, is daar dan wat mis mee? Maar makkelijk is het niet: ‘Mijn broer werpt een lange schaduw; ontdooien kost veel tijd’. Zowel moeder als dochter beginnen langzaam op te krabbelen en elkaar en zichzelf terug te vinden. Ook krijgt Kaia steeds meer oog voor de vrienden die eigenlijk al voorzichtig achter haar leken te staan. Keerpunt is een hele bijzondere boekbespreking die Kaia voor de klas houdt en waarbij ze eindelijk haar mond open doet en haar hart open zet. Ik moest er een traantje bij wegpinken.
Hoewel dit allemaal heel zwaar klinkt, is het boek op zo’n manier geschreven dat je er met gemak doorheen vliegt. Een ontroerend boek over rouwverwerking, hoop en opkrabbelen. Met illustraties in grijstinten van ijskristallen, kinderen en vooral bomen en blaadjes. Haar boekbespreking ging dan ook over ‘Bomen in Groot-Brittannië – Een geïllustreerde gids’.
© 2024 Boekmama.nl
Thema gemaakt door Anders Noren — Boven ↑
Recente reacties