En toen, Sheherazade? En toen? : uit de verhalen van duizend-en-een-nacht / Imme Dros & Annemarie van Haeringen
‘Vaak dacht de koning na over Sheherazade en over hoeveel moed ze als vrouw moest hebben om iedere ochtend weer de dood onder ogen te zien, en hij vergeleek haar moed met die van zijn krijgers tijdens een veldslag en met de moed die hij zelf in een oorlog getoond had, en moest bekennen dat zij moediger was, met alleen haar woorden als wapens’.
Nadat koning Sjahriar zijn vrouw betrapt heeft met een slaaf en hen heeft omgebracht, eist hij iedere nacht een nieuwe bruid die hij na die nacht direct laat onthoofden. Zo kan geen vrouw hem nog ontrouw zijn. Om dit uitmoorden van jonge vrouwen te stoppen biedt Sheherazade zichzelf vrijwillig aan als nieuwe nachtvrouw. Zij vertelt de vorst de eerste nacht een verhaal, dat aan het einde van de nacht nog niet uit is. Om het einde van het verhaal te horen laat hij haar nog een nacht leven. Dit was juist Sheherazades plan en iedere nacht vertelt zij verder, maar nooit is het verhaal aan het einde van de nacht uit. En zo wordt binnen het verhaal over de vorst en de vertellende jonge Sheherazade het ene verhaal na het andere vertelt en soms zit er in die verhalen ook weer een verhaal, want in de verhalen die zij vertelt over Sinbad de Zeeman is Sinbad de verteller. Aan het einde van de verhalen is er steeds een soort herhaling die voor een fijne cadans zorgt.
Ik miste de verhalen van ‘Ali Baba en de veertig rovers’ en ‘Aladdin en de wonderlamp’, maar op het einde van het boek is er een stuk ‘Over de verhalen van Duizend-en-een-nacht’ waarin staat dat deze verhalen zijn toegevoegd in de eerste Europese vertaling door Fransman Antoine Calland in de 18e eeuw. Weer wat geleerd.
Heel veel was er nog niet voor kinderen wat betreft de verhalen van Duizend-en-een-nacht. En van wat er wel is, gaat het vooral om de toegevoegde verhalen van Alladdin en Ali Baba. Bovendien is deze bundel ook nog eens heel mooi, zowel de tekst van Imme Dros als de prachtige en herkenbare illustraties van Annemarie van Haeringen. Dikke bundel, met blauw op snee en oranje leeslint. De buitenkant op zich is al zeer mooi. Genomineerd voor de Woutertje Pieterse Prijs. De winnaar wordt over een paar dagen bekend gemaakt.
Recente reacties