Over (jeugd)boeken en (voor)leesplezier

Tag: Lemniscaat (Pagina 6 van 6)

Trippelende Tijger

Trippelende Tijger / Philippa Leathers ; vertaling [uit het Engels]: Jesse Goossens

Alle dieren zijn bang voor de tijger, maar niemand is bang voor kleine tijger. En terecht, want hij is buitengewoon koddig en schattig. ‘Ahh, net een klein poesje!’, riep een van mijn voorleeskindjes. Kleine tijger wil ook graag schrik aanjagen, en gaat de dieren besluipen om ze met zijn gegrom de stuipen op het lijf te jagen. Dat doet hij door op ze af te trippelen (‘trippel, trippel, trippel’ in combinatie met de geestige illustraties deed zelfs de ouders lachen) om ze vervolgens een schattig grommetje te laten horen. Niemand schrikt, niemand wordt bang en de vogels lachen hem uit. Uiteindelijk lukt het hem om zijn engste kop te trekken en zijn luidste grom te laten horen en iemand flink te laten schrikken. Helaas deed hij dit naar zijn eigen spiegelbeeld in het water en is hij dus zelf degene die zo schrok. Voor kleine tijger geeft dat helemaal niks: het is een overduidelijke ‘mission accomplished’, want hij heeft iemand aan het schrikken weten te maken. Tja, wellicht moet je jezelf ook niet met anderen vergelijken, maar kijken wat voor jezelf het hoogst haalbare is en daar tevreden mee zijn. Lief en grappig prentenboek met aantrekkelijke illustraties.

Eiland

Eiland / Mark Janssen

Als ik ‘Mark Janssen’ intik in de zoekbalk van de catalogus van mijn bibliotheek, krijg ik 225 resultaten. Mark Janssen heeft ontzettend veel boeken geïllustreerd: van de voetbalboeken van Gerard van Gemert tot de piraten van Reggie Naus, van prentenboeken tot eerste leesboekjes. Van sommige heeft hij ook de tekst geschreven. Ik vond de illustraties Van Mark Janssen altijd leuk, grappig en aantrekkelijk, maar verder vielen ze me niet heel erg op. Maar de laatste jaren is er wat veranderd. Ik weet niet wat er is gebeurd (is zijn stijl uitbundiger en kleuriger geworden of heb ik gewoon nooit genoeg opgelet?), maar zijn nieuwste boeken vind ik geweldig en wonderschoon (om er een paar te noemen: Kodo, de weg van de boog/Bert Kouwenberg: een heel groot leesboek voor kinderen tussen 9 en 12 jaar en de prentenboeken Niets gebeurd, Dino’s bestaan niet en Roodkapje en Ik wil een leeuw! met Annemarie van der Eem).

‘Eiland’ is zijn nieuwste prentenboek: met prachtige illustraties wordt zonder tekst het verhaal verteld over een vader, dochter en hond die na een schipbreuk (een spannende, enge prent in donkere tinten waarop het schip daadwerkelijk lijkt te breken) op een eilandje terecht komen. Op de prenten is echter duidelijk te zien dat het eilandje een reuzenschildpad is. En heeft de schildpad wel door wat er op zijn rug gebeurd? En wat als hij helemaal onder water duikt? Het wordt een reis over zee, met geweldig mooie prenten en een hartverwarmend einde. Niet alleen de kinderen waren enthousiast bij het voorlezen in de bibliotheek, de ouders ook. Een moeder wilde even zien hoe het boek nou precies heette en van wie het was, want: ‘deze is zo mooi, die moet ik onthouden’.

Het alfabet van Candice Phee

Het alfabet van Candice Phee / Barry Jonsberg ; vertaald [uit het Engels] door Annelies Jorna

Candice is een bijzonder meisje: autistisch en behoorlijk zonnig: alles zit tegen (zacht gezegd) maar ze is niet somber te krijgen en ondanks akelig gedrag van sommigen, blijft ze de goede dingen in iedereen zien. Ze schrijft haar verhaal aan de hand van de letters van het alfabet (met veel moeilijke woorden, want het woordenboek is haar lievelingsboek) en brieven aan een penvriendin die nog nooit heeft teruggeschreven. Het komt er op neer dat ze met allemaal gekke plannen het leven van de ongelukkige mensen om haar heen wil verbeteren. Bijzonder geschreven en ontroerend boek. Zware problemen die luchtiger worden door de bijzondere kijk van Candice op de dingen.

Nieuwere berichten »

© 2025 Boekmama.nl

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑