Het wolvenboek : over de oerwolf, weerwolven, de wandelwolf en nog veel meer / Pieter Feller ; met illustraties van Louize Perdieus

Sinds het verschijnen van dit boek in 2021 wilde ik het lezen. Want de wolf vond ik altijd al fascinerend (als grote boze wolf, en als bijna mythisch dier uit de geschiedenis van Nederland), maar de terugkeer van de wolf in Nederland maakte me pas echt geïnteresseerd. Maar het kwam er niet van. Als de wolf niet continu in het nieuws zou zijn, en er niet steeds maar discussie over zou zijn, was het misschien een van de vele boeken in de categorie ‘had ik willen lezen, maar is er nooit meer van gekomen’ geworden. Maar nu werd het willen lezen alleen maar prangender, dus heb ik het eindelijk maar eens meegepakt.
Het wolvenboek is lekker uitgebreid. Behalve hoe wolven in elkaar steken en waar ze leven, afstamming en familie, komt ook voorbij: hoe de wolf uit grote delen van Europa verdween, de jacht op wolven door de eeuwen heen, wolven in mythen, mensen en wolven, wolven in verhalen (boeken, films, sprookjes, fabels, muziek en strips), wolfskinderen (en onzin daarover), de terugkeer van de wolf, weerwolven en wolven bekijken.
Behalve de informatieve tekst zijn er een paar verhalen tussendoor: het verhaal van een jong wolfje, dat ongeveer 30.000 jaar geleden, samen met zijn broertje en zusje uit hun hol wordt geroofd door mensen, en tam gemaakt wordt. Omdat het vanuit het wolfje is geschreven, leef je erg mee. De tweede is ook weer aangrijpend: het verhaal van een roedel die rond 1650 probeert te ontkomen aan een heel dorp dat hen probeert in te sluiten en af te schieten. En als laatste het verhaal van de dertienjarige Valerie die mee mag op fotosafari in Finland om wolven te spotten.
Het wolvenboek is rijkelijk voorzien van illustraties door Louize Perdieus. Het zijn een soort miniatuurkunstwerkjes: vaak als een soort piepkleine schilderijtjes in vooral oranje- en groentinten, maar ook vaak alleen met een donkere stift/pen/kwast. Soms wit op donker (wellicht scraperboard) en heel soms een lekker groot geverfde wolf. In de priegeltekeningetjes zitten heel veel grapjes verwerkt. Alleen de kaft had wat anders gemogen van mij: ik denk dat deze kaft iets te weinig aandacht trekt, terwijl het boek de aandacht zeker waard is.
Pieter Feller kennen we natuurlijk van de Kolletje & Dirk-serie over twee kleuters en hun dagelijkse belevenissen en van de drie historische romans (samen met Tiny Fisscher) over de in armoe opgroeiende Amsterdamse Clara. Nasim en Natalie over twee buurkinderen die bevriend raken en elkaar laten kennismaken met elkaars culturen (Marokkaans en Nederlands) is inmiddels een moeilijk te verkrijgen boek geworden: zo is ons bibliotheekexemplaar de laatste in de provincie en mag ons boek daarom soms op aanvraag op reis. Wellicht is het tijd voor een herdruk.
Aan het einde van Het wolvenboek vertelt Pieter Feller kort over zijn informatiezoektocht, en noemt de drie belangrijkste bronnen. Dit prachtig verzorgde, uitgebreide boek over de wolf, vind ik extra interessant omdat het ook over de wolf in Nederland gaat, en omdat er zoveel meer is meegenomen, zoals de sprookjes, mythen, geschiedenis, boeken, films etc. Ik denk dat ik binnenkort als toetje Dit boek is vóór de wolf van Bibi Duman Tak nog wil verorberen: een grappig uitziend boekje (illustraties Barabara Stok) waarin Bibi Dumon Tak de wolf zelf aan het woord laat. Ik ben benieuwd! Het wolvenboek is voor kinderen vanaf ca. 10 jaar, Dit boek is vóór de wolf voor kinderen vanaf ca. 8 jaar.
Geef een reactie