Over (jeugd)boeken en (voor)leesplezier

Tag: Tony Ross

Als tijd voorbijgaat, Dikke doei dierentuin, Griezelbeer, Hallo hallo, Suzie gaat tekenen

Als tijd voorbijgaat / Isabel Minhós Martins, Madalena Matoso ; vertaling [uit het Portugees] Jannemieke van Ittersum en Wilma Seijbel


Bijzonder prentenboek in voornamelijk primaire kleuren over wat er zoal gebeurt als tijd verstrijkt (een lange broek wordt een korte broek, haren gaan voor je ogen hangen, computers worden langzamer en nog veel meer). Te moeilijk voor kleuters? vroeg ik me af.  Nee, niet met wat uitleg en als je ze mee laat denken en -praten. Het bleek juist heel leuk om voor te lezen. Met een mooi slot ook: echte vrienden blijven, met op de illustratie een paar oude mensen rond een kampvuur.

Dikke doei dierentuin / Jacob Grant ; vertaling [uit het Engels]: Denise Bos


De voorleeskinderen vonden de titel al meteen fantastisch. Een klein geitje verlaat de kinderboerderij omdat hij helemaal klaar is met omringd zijn door anderen en het voortdurende geknuffel door kinderen. Als hij uiteindelijk een rustige plek voor zichzelf heeft gevonden mist hij de kindjes. Gelukkig weet hij precies waar hij ze kan vinden en hij weet nu ook waar hij heen kan als hij even rust wil.

Griezelbeer / David Walliams & Tony Ross ; vertaald uit het Engels (vertaler niet vermeld)


Een ijsbeer is op een afgebroken en smeltende ijsschots weggedreven en komt ver weg op een onbewoond eiland terecht. Daar wordt ze door bruine beren niet herkend als beer en onder leiding van de grootste schreeuwer (de kleinste beer) proberen ze haar weg te jagen middels agressieve geluiden en handelingen. Gelukkig wordt ze uiteindelijk herkent en erkent als beer (een hele mooie en bijzondere zelfs) en valt een van de beren als een blok voor haar en zij voor hem en dat levert veel geluk en een heleboel kleine beertjes in allerlei tinten van wit tot bruin. Alleen de kleinste beer blijft mopperen. Grappig prentenboek dat zich uiteraard goed leent om te praten over nieuwkomers, mensen die anders zijn dan je gewend bent en over acceptatie en respectvol en vriendelijk met elkaar omgaan.

Hallo hallo / Brendan Wenzel ; vertaling [uit het Engels]: Denise Bos


Dit prachtig geïllustreerde informatieve boek met weinig tekst stelt vooral heel veel bijzondere dieren voor aan de jonge kinderen waar het boek voor bedoeld is. Met een ‘hallo’ wordt een bijzonder kenmerk van een dier benoemd en pas op het eind van het boek staan alle dieren klein afgebeeld met hun naam erbij en (heel droevig): bij de helft daarvan staat ook de mate waarin ze bedreigd zijn. In de boodschap van de schrijver staat dat hij kinderen zoveel mogelijk bijzondere dieren wil laten zien in de hoop dat ze er meer over willen weten/lezen en hoe meer interesse in bijzondere dieren hoe groter de kans dat soorten behouden en gered kunnen worden. De kinderen vonden veel van de dieren zeker bijzonder!

Suzie gaat tekenen / Jaap Robben & Benjamin Leroy


Weer een geweldig nieuw boek over Suzie (voorheen Suzie Ruzie) waarin ze tekeningen maakt die tot leven komen, wat een hoop toestanden oplevert (omdat de getekende vogels, tijger, mannetje met knuppel en dino allemaal vraatzuchtig en/of gewelddadig zijn). Hilariteit alom en gelukkig komt alles goed dankzij een briljant idee van Suzie.

 

Boer Boris en de olifant, Eén eenhoorn, alsjeblieft!, Niet alleen maar een boek…, Een schildpad was zijn schildje kwijt, Vuurvliegje is verdwaald

Het is Kinderboekenweek! En dan zit ik niet gezellig met een paar kindjes en hun ouders in de voorleeshoek (eigenlijk striphoek), maar lees ik vanwege de enorme toeloop voor in ons bibliotheektheater. Normaal stel ik twee eisen aan de boeken die ik voorlees: ik moet ze leuk vinden en ze mogen niet te veel tekst hebben. In de Kinderboekenweek komen daar twee dingen bij: het moet bij het thema passen en het moet qua illustraties en tekst leuk zijn voor de hele zaal, dus ook als je wat rijen naar achteren zit. Geen priegelige plaatjes dus, geen kleine boeken en het liefst een beetje interactief (de kinderen zijn van opwinding ook vaak nog een stuk drukker dan normaal). Wat mij van tevoren geschikt en leuk leek,is allemaal bijzonder goed bevallen:

Boer Boris en de olifant / tekst Ted van Lieshout ; tekeningen Philip Hopman


Boer Boris, wie kent hem nou niet? Best wel wat kinderen in de zaal eigenlijk. Dit is het nieuwste boek van Boer Boris, waar inmiddels een stuk of wat prentenboeken van zijn. Allemaal met een fantastische, humorvolle combinatie van geweldige tekst op rijm en mooie en grappige illustraties. Dit keer heeft het zusje van Boris een olifant gevonden en wil hem heel graag houden. De kinderen zaten mee te brullen met de rijmende tekst met herhalingen. Boer Boris is altijd weer een feest om voor te lezen. Vanaf ca. 3 jaar.

Eén eenhoorn, alsjeblieft! / Mark Janssen


Sinds Mark Janssen prentenboeken is gaan maken ben ik fan. De illustraties zijn schitterend en ze zijn geweldig om voor te lezen, met of zonder tekst. Dit keer heeft het prentenboek tekst erbij en gaat over een jongetje dat graag een eenhoorn wil kopen en fantaseert over wat hij allemaal met zijn eenhoorn voor avonturen gaat beleven. Zijn vriendjes lachen hem keihard uit, want dat kan natuurlijk helemaal niet! Maar in de prentenboeken van Mark Janssen worden juist alle fantasieën werkelijkheid, of de hoofdpersonen dat nu door hebben of niet. Vanaf ca. 4 jaar.

Niet alleen maar een boek… / Jeanne Willis ; Tony Ross ; vertaling [uit het Engels]: Ellen Hosmar/Vitataal


Oké, dit is niet thema vriendschap, maar wel leesplezier, en dat is altijd thema van de Kinderboekenweek. Wat kun je allemaal met een boek? Het meisje in het boek doet wel dingen met haar boek die deze jeugdbibliothecaris niet goed kan keuren (ik zie teveel verminkte en besmeurde boeken terug komen), dus dat heb ik er maar gewoon bij gezegd, maar uiteindelijk is de conclusie van dit prentenboek: een boek is meer dan woorden en inkt, het geeft je een lach en een traan, je kan blijven lezen tot je heel oud en grijs bent en het belangrijkste: het geeft je leesplezier! Dat vind ik nou een prachtige boodschap, zeker in de Kinderboekenweek. Vanaf ca. 4 jaar.

Een schildpad was zijn schildje kwijt / Marjet Huiberts & Carmen Saldaña


Marjet Huiberts is vooral bekend van de prentenboeken van Aadje Piraatje en Ridder Florian: grappige verhalen op goedlopend rijm. Dit verhaal is niet grappig, maar aanvankelijk verdrietig (zelfs de volwassenen in het publiek maakten meelevende ‘ach, wat zielig!’-geluiden) en uiteindelijk lief en hartverwarmend. Wat een happy end, op goedlopend rijm. Totaal anders door de andere toon en weer een hele andere illustrator. Prachtige illustraties ook. Vanaf ca. 4 jaar.

Vuurvliegje is verdwaald / Jane Clarke & Britta Teckentrup ; vertaling [uit het Engels]: Ellen Hosmar/Vitataal


Dit boek heb ik uitgekozen vanwege de prachtige illustraties. Er komen veel boeken uit met illustraties van Britta Teckentrup, met tekst van haarzelf of anderen. Over het algemeen vind ik de illustraties (warm en kleurig, meestal met dieren of natuur) prachtig en het sterkste van de boeken. Ook bij deze. Wat mij vooral beviel aan de tekst is dat deze interactief is, dus dat de kinderen mee moesten doen om vuurvliegje te helpen de weg terug naar huis te vinden. En dat deden ze enthousiast. Vanaf ca. 4 jaar.

Ik wil mijn mama!, Het meisje en haar zeven paarden, Het mooie dorpje Mooiezon, Spelen tot het donker wordt, De tijger in mij

Ik wil mijn mama! / Tony Ross ; vertaling [uit het Engels]: Loes Randazzo


De Kleine Prinses (inmiddels bij veel kinderen bekend van tv) brult continu om haar mama. Als de Kleine Prinses uit logeren gaat en merkt dat haar moeder weg is, is het even slikken. Gaat ze het dit keer redden zonder haar mama (en redt mama het eigenlijk wel zonder haar kleine prinses)? Vanaf ca. 4 jaar.

Het meisje en haar zeven paarden / Hadi Mohammadi & Nooshin Safakhoo ; vertaald door Imme Dros 


Een meisje ligt in bed en verzint zeven paarden. Zes van hebben telkens iets (kleur, een plek om te staan, iets dat ze verzonnen hebben), het zevende paard heeft telkens niets. Daarom geven de zes paarden steeds iets van wat zij hebben aan het zevende paard, waardoor dat uiteindelijk alles van alles heeft. Als de paarden een veulen krijgen, geeft het zevende paard weer alles van alles door aan haar veulen. En uiteindelijk is er ook veel meer kleur in de kamer van het meisje in bed die alles verzonnen heeft. Het prentenboek is wat moeilijk, maar is ook heel mooi voor wie het niet allemaal begrijpt. Vanaf ca. 5 jaar.
*Vlag en Wimpel Griffeljury 2019

Het mooie dorpje Mooiezon / Edward van de Vendel en Suzan T’Hooft

Mooiezon is een vriendelijk dorpje waar alle dieren elkaar helpen. Maar als er een feest is loopt Miereneter zich ineens kwaad te maken over Grote Slome Panda, want wat heeft hij nu helemaal gedaan? Niets! De andere dieren weten wel van alles te noemen: Grote Slome Panda zorgt voor gezelligheid, troost, is heel lief, zonder hem is het niet leuk. Als iemand vraagt wat Miereneter zelf eigenlijk doet, blijkt hij eigenlijk ook niet zo actief te zijn. Panda staat op en geeft hem een dikke knuffel. Mooie conclusie kun je hier trekken: het gaat niet om wat je allemaal gedaan hebt, maar om wie je bent en hoe je voor anderen bent. Vanaf ca. 5 jaar.

Spelen tot het donker wordt / Marit Törnqvist ; twee gedichten van Hans & Monique Hagen


Dit hardkartonnen boekje begint met een gedicht over een jongetje en en meisje die altijd samen spelen en eindigt met een gedichtje aan het einde van het boek waarin de (speel)dag ook eindigt. Hiertussen tekstloze prenten waarop de kindjes meestal samen spelen en soms alleen. Wat een prachtige, vriendelijke en herkenbare prenten van restaurantje spelen met heel veel poppen en knuffels, een supertreinbaan met houten rails bouwen, spelen in bad en in de sneeuw, op de muur tekenen. Het is allemaal heerlijk en herkenbaar, zowel voor kind als volwassenen. De voorleeskindjes stonden allemaal voor mijn voorleesstoel elkaar te verdringen om alles te kunnen bekijken en benoemen en op mijn knie lag een klein handje. Wat een fijn boekje! Voor peuters, maar ook nog heel leuk voor kleuters. Vanaf ca. 2 jaar.
*Tag: Diversiteit

De tijger in mij / Marieke van Ditshuizen


Een wild jongetje wordt door zijn moeder altijd tijger genoemd. Als ze hem (hij is te druk binnen) buiten zet om in de zandbak te spelen, verandert hij in een echte tijger. Zijn vriendjes in de speeltijd slaan voor hem op de vlucht, maar mama geeft hem dikke knuffels als hij weer thuis is. Hij is wel wat wild, maar ook lekker zacht. Vanaf ca. 4 jaar.

© 2024 Boekmama.nl

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑