Boekmama.nl

Over (jeugd)boeken en (voor)leesplezier

Tag: Imme Dros (Pagina 2 van 2)

Beer of geen beer, Bloterik, Op avontuur met boeken, De piraten van Scheurbuikstrand, Voor altijd en even

13 september 2018 / / Geen reacties

Gisteren las ik weer vijf boeken voor in de bibliotheek en zelf vond ik Beer of geen beer de leukste en Voor altijd en even de mooiste. De kinderen hadden de meeste lol om Bloterik en Beer of geen beer.

Beer of geen beer : (we gaan het zien) / Karl Newson & Anuska Allepuz ; vertaald [uit het Engels] door Bette Westera


Beer is het even kwijt: wat voor dier is hij ook alweer? Wanhopig probeert hij allerlei dieren na te doen om te kijken of hij er ook zo een is. Overduidelijk niet dus. Uiteindelijk trekt hij zich terug voor een winterslaap en dan blijkt ook waarom hij zo in de war was. Erg leuk!

Bloterik / Sabine Büchner en Simone Hennig ; met tekeningen van Sabine Büchner


De voorleeskinderen hadden wel zin in een boek over een bloot jongetje en brulden al voor ik begon in koor ‘bloohoot! bloohoot!’ Bloterik is op gympen na altijd bloot, want kleren kriebelen, zitten naar of zijn stom. Alleen opa zeurt er niet over (de vraag is of hij het überhaupt ziet: hij heeft zijn bril nooit op). Als opa op een dag een ‘parachute’ (een uitgelubberde gebreide trui) uit de appelboom vist, blijkt Bloterik deze wel aan te willen. Sterker nog: die gaat nooit meer uit!

Op avontuur met boeken / Henk Linskens


Ode aan boeken, lezen en voorlezen, verteld vanuit een klein jongetje dat zich graag omringd met boeken en zich zoveel mogelijk laat voorlezen. Met boeken droomt hij, gaat hij op avontuur, haalt er kennis uit en vertelt zijn vrienden erover.

De piraten van Scheurbuikstrand / door Jonny Duddle ; vertaald [uit het Engels] door Bette Westera ; onder redactie van: Katie Haworth


Sanne uit Suf-aan-zee wordt door haar piratenvriendje Sammie opgehaald om op pirateneiland Scheurbuikstrand te komen helpen zoeken naar de schat van Dwaze Dries. De andere piraten daar vinden het keurige meisje maar niks, maar als Sanne een briljante ingeving krijgt, gaan de piraten deze landrot bijzonder waarderen.

Voor altijd en even / Sarah Jacoby ; vertaald [uit het Engels] door Imme Dros


Filosofisch verhaal over tijd: dat wachten lang duurt, maar dat je de tijd niet kan vasthouden als mooie tijden eindigen. Met wonderschone illustraties. Je zou zo mee willen met de trein naar opa en oma in het bos, waar oma gitaar speelt bij het kampvuur. Van mooie momenten kan je beter maar genieten, en vooral ieder moment dat je met de mensen bent van wie je houdt.

Mijn grote vriend Leeuwwitje

11 juni 2018 / / Geen reacties

Mijn grote vriend Leeuwwitje / Jim Helmore & Richard Jones ; vertaald [uit het Engels] door Imme Dros

Caro is net verhuist naar een nieuw huis dat behoorlijk wit is van binnen. Als ze op onderzoek gaat, hij is bijna niet te zien, vindt ze een grote witte leeuw. Ze worden vriendjes, spelen samen (vooral verstoppertje is natuurlijk erg leuk met een spierwitte leeuw in een wit huis) en uiteindelijk geeft de leeuw haar het zetje dat ze nodig heeft om vrienden te maken met de kinderen uit de buurt (waarvan eentje al duidelijk toenaderingspogingen deed). Hoewel Caro graag wil dat de leeuw blijft, begint hij zich wat terug te trekken. En als mama de nieuwe vriendjes heeft uitgenodigd om het witte huis in vrolijke kleuren te verven, verdwijnt hij helemaal uit het huis. Maar hij laat nog weten, dat als ze hem zoekt, hij altijd te vinden zal zijn. En wie goed kijkt, ziet inderdaad op de laatste prent waarop je Cato aan zee ziet spelen, in de witte lucht een witte leeuw.

Lief prentenboek met mooie illustraties over een denkbeeldig vriendje dat een verlegen meisje over haar angst voor het maken van nieuwe contacten heen helpt.

 

En toen, Sheherazade? En toen? : uit de verhalen van duizend-en-een-nacht

2 april 2018 / / Geen reacties

En toen, Sheherazade? En toen? : uit de verhalen van duizend-en-een-nacht / Imme Dros & Annemarie van Haeringen

‘Vaak dacht de koning na over Sheherazade en over hoeveel moed ze als vrouw moest hebben om iedere ochtend weer de dood onder ogen te zien, en hij vergeleek haar moed met die van zijn krijgers tijdens een veldslag en met de moed die hij zelf in een oorlog getoond had, en moest bekennen dat zij moediger was, met alleen haar woorden als wapens’.

Nadat koning Sjahriar zijn vrouw betrapt heeft met een slaaf en hen heeft omgebracht, eist hij iedere nacht een nieuwe bruid die hij na die nacht direct laat onthoofden. Zo kan geen vrouw hem nog ontrouw zijn. Om dit uitmoorden van jonge vrouwen te stoppen biedt Sheherazade zichzelf vrijwillig aan als nieuwe nachtvrouw. Zij vertelt de vorst de eerste nacht een verhaal, dat aan het einde van de nacht nog niet uit is. Om het einde van het verhaal te horen laat hij haar nog een nacht leven. Dit was juist Sheherazades plan en iedere nacht vertelt zij verder, maar nooit is het verhaal aan het einde van de nacht uit. En zo wordt binnen het verhaal over de vorst en de vertellende jonge Sheherazade het ene verhaal na het andere vertelt en soms zit er in die verhalen ook weer een verhaal, want in de verhalen die zij vertelt over Sinbad de Zeeman is Sinbad de verteller. Aan het einde van de verhalen is er steeds een soort herhaling die voor een fijne cadans zorgt.

Ik miste de verhalen van ‘Ali Baba en de veertig rovers’ en ‘Aladdin en de wonderlamp’, maar op het einde van het boek is er een stuk ‘Over de verhalen van Duizend-en-een-nacht’ waarin staat dat deze verhalen zijn toegevoegd in de eerste Europese vertaling door Fransman Antoine Calland in de 18e eeuw. Weer wat geleerd.

Heel veel was er nog niet voor kinderen wat betreft de verhalen van Duizend-en-een-nacht. En van wat er wel is, gaat het vooral om de toegevoegde verhalen van Alladdin en Ali Baba. Bovendien is deze bundel ook nog eens heel mooi, zowel de tekst van Imme Dros als de prachtige en herkenbare illustraties van Annemarie van Haeringen. Dikke bundel, met blauw op snee en oranje leeslint. De buitenkant op zich is al zeer mooi. Genomineerd voor de Woutertje Pieterse Prijs. De winnaar wordt over een paar dagen bekend gemaakt.

Jaap won een prijs

12 november 2017 / / Geen reacties

Jaap won een prijs / Imme Dros & Harrie Geelen

Arme Jaap: er kwam een brief waarin stond dat hij een prijs had gewonnen. Mama belde iedereen op, iedereen kwam, het was feest, iedereen was blij, Jaap kreeg cadeautjes (maar liet het papier heel, want ze moesten vast weer ingepakt en terug gegeven worden als zou blijken dat de prijs onterecht was). Jaap wist zeker dat de prijs onterecht was, want hij was nergens de beste in. Hij ziet er ook zo ontzettend zielig uit op de illustraties: verdrietig niet spelend met de cadeautjes, ongelukkig met brief in hand alleen op de trap. Vervolgens slaat de ellende om in angst. De brief was vast voor een andere J. de Jong en die zal vast heel kwaad zijn. In de illustraties zie je die naam ook op alle panden staan, terwijl angstige Jaap er hard langs rent. Uiteindelijk komt alles goed: er was geen prijs. Mama had de brief (van de loterij) niet goed gelezen. Dolgelukkig is Jaap, die ook ook nog eens troostcadeautjes krijgt. Hierbij scheurt hij wel het papier aan flarden. Als lezer kan je alleen maar heel blij zijn voor Jaap, met het niet winnen van een prijs. Ik zelf was nooit ergens goed in, en won nooit wat. En dat het helemaal niet erg is om geen prijs te winnen, dat het zelfs naar is om een prijs winnen als je die niet verdiend, vind ik verademend. Je kan ook niet de beste zijn, en dat is helemaal prima.

Fijn prentenboek vanaf 4 jaar, die ik vanwege de vele tekst niet zal voorlezen in de bibliotheek.

Nieuwere berichten »

© 2024 Boekmama.nl

Thema gemaakt door Anders Noren — Boven ↑