Het gelukkige eiland / Marit Törnqvist

Een meisje op een vlot van wrakhout is op zoek naar de horizon. Vele boten komt ze tegen, maar niemand weet haar de vertellen waar de horizon is. Nadat ze in noodweer is geraakt, ziet ze een bordje in zee staan dat wijst naar Het gelukkige eiland: ‘Daar wilde ze naartoe! De horizon kon wachten.’

Op zoek naar het gelukkige eiland komt ze langs allerlei eilanden en iedereen roept haar vanaf zijn of haar eiland toe dat zijn of haar eiland het gelukkige eiland is en nodigt haar uit erbij te komen. De eilanden verschillen enorm van elkaar. Leuk om met een kind dat je voorleest te kijken waar zijn of haar voorkeur naar uitgaat. En die van jezelf. Vandaag is de allerheetste dag ooit en mijn voorkeur gaat vandaag uit naar het eiland met het zwembad bovenop of die met de lange glijbanen die in zee uitkomen.

Van vele eilanden krijgt het meisje iets mee (een boom, een konijn, bloemen, een vogel, een denkzuil) en op een dag vindt het meisje een man met soortgelijk vlot en dezelfde spullen en dieren. Ze besluiten samen verder te gaan en zetten al hun verzamelde spullen bij elkaar op hun eigen idyllische eiland. Aanvankelijk ziet het er knus en gezellig uit, maar uiteindelijk past het niet meer (tja, die konijnen en vogels …) en stort de boel in. Na vele wakkere nachten gaat ze er vandoor op alleen haar vlot van wrakhout. En op de horizon vindt ze het: een leeg eiland waar alles nog kan gebeuren, dat zijzelf zal moeten invullen: het gelukkige eiland.

Een heel persoonlijk verhaal van Marit Törnqvist dat volgt op haar eerdere boeken Klein verhaal over liefde en Wat niemand had verwacht. In het tijdschrift Lezen, nr 3 van 2017 staat een interview met Marit Törnqvist over deze drie boeken en haar leven.

Ik moet bij dit boek denken aan de bubbel waar veel mensen zich tegenwoordig in bevinden: alleen maar hun eigen eilandje geweldig vinden en alleen maar met hun eigen eilandje bezig zijn, en niet naar de anderen kijken die zeker ook wat te bieden. Het is dat ik nu smelt van de hitte dat ik naar een verkoelend eiland verlang, maar mijn ideale eiland zou er toch niet eentje zijn, maar een combinatie van vele van de eilanden. En verder: ben je het gelukkigst als je alles zelf hebt bedacht en geregeld, of kun je ook gelukkig zijn met dingen die toevallig op je pad zijn gekomen, of met iemand die je tegen kwam en bij je leek te passen omdat hij of zij veel hetzelfde had? Of is dit allemaal voor iedereen weer anders? Niet echt vragen die kinderen tussen 6 en 9 zichzelf zouden stellen bij het lezen van dit boek, maar mogelijk wel interessante dingen om het met een kind over te hebben. Maar je kan er ook heel wat anders mee doen, want net zoals het voor iedereen verschilt hoe je je gelukkige eiland inricht, is het voor iedereen anders hoe je een boek leest of voorleest.

Weinig tekst en veel illustraties. Won dit jaar een Zilveren Griffel voor de mooie tekst, maar de illustraties zijn absoluut ook prachtig.