Boekmama.nl

Over (jeugd)boeken en (voor)leesplezier

Month: april 2018 (Pagina 2 van 3)

De vos en de ster

17 april 2018 / / Geen reacties

De vos en de ster / Coralie Bickford-Smith ; vertaling [uit het Engels]: Jan Rot

Wat een juweeltje om te zien, en om te lezen! Wel een droevig verhaal: over een eenzame vos, die het maar moeilijk heeft in het donkere, ondoordringbare woud. Zijn enige vriend is een stralende ster die ‘s nachts aan de hemel verschijnt: zijn licht in de duisternis. Tot de ster op een dag weg blijft…
Als de vos het na een tijd wachten en zoeken opgeeft, zakt hij weg in een depressie (al wordt dat niet genoemd) en komt zijn hol niet meer uit. Gelukkig weet hij zichzelf op een gegeven moment genoeg op te peppen om er uit te komen en kijkt hij ‘voorbij zijn oren’ en ontdekt hij dat er veel meer sterren aan de hemel zijn.

De prenten doen denken aan middeleeuwse miniaturen en zijn heel mooi met de tekst verweven. Soms zitten de woorden zelfs verstrikt in doornstruiken.

Een prachtig prentenboek voor kinderen vanaf een jaar of  zes over liefde, verlies, eenzaamheid en opkrabbelen en met prenten die wellicht volwassenen meer zullen aanspreken. Bij wijze van experiment heb ik het in mijn voorleesmand gestopt en meegenomen voor mijn voorleespubliekje in de bibliotheek (dat vooral uit kleuters bestaat). En wat verrassend en leuk: ze vonden het een heel mooi boek! Ze leefden mee met de vos, bewonderden de mooie prenten en dachten uiteindelijk dat vos zijn ster had teruggevonden tussen al die andere sterren.

Middag van het Kinderboek 2018

15 april 2018 / / Geen reacties

Gisteren was ik naar de tiende Middag van het Kinderboek in de OBA. Het was voor mij de vierde keer dat ik ging. Ik was er de eerste keer bij, maar had toen niet heel erg het gevoel dat het voor bibliothecarissen bedoeld was. Daarna ben ik wat jaren niet geweest. Twee jaar geleden ging ik weer en ben sindsdien van plan ieder jaar te gaan. Het is wèl voor bibliothecarissen. Het is voor iedereen die met kinderboeken werkt, op wat voor manier dan ook. Organisator Aby Hartog (samen met Marco Kunst) liet gisteren het publiek de handen opsteken om te kijken welke beroepsgroepen er aanwezig waren. Hier komt het: schrijvers (halve zaal), illustratoren (halve zaal), en vervolgens van de rest beetjes: bibliotheekmedewerkers, bloggers/vloggers, theatermakers, juffen, boekverkopers, uitgevers, vertalers. En uiteraard veel mensen die meer dan 1 keer de hand opstaken.

Ik ga hier geen verslag van schrijven: in de komende dagen zullen er veel betere verschijnen. Ik heb er geen tijd en geen geduld voor en lig al weer meerdere boeken achter waar ik wat over wil schrijven. Wat ik wel wil zeggen: werk je met kinderboeken en twijfel je of je zult gaan? Ga gewoon volgend jaar. Ik vind het altijd een buitengewoon inspirerende dag: ik leer altijd wat, word nog enthousiaster over kinderboeken en mijn werk en heb altijd heel veel lol. Deze dag gaat nooit over geld, targets, regels, je netjes en professioneel gedragen, maar over heel veel liefde en passie voor kinderboeken. En heel veel plezier hebben in wat je doet.

De OBA zelf bestaat ook tien jaar en is na deze korte tijd al aan het verbouwen om de bibliotheek zo goed mogelijk aan te passen aan de eisen van deze tijd. Wat is het toch bijzonder om steeds weer te merken hoe groot de verschillen tussen bibliotheken in Nederland zijn. Tien jaar. Bij sommige bibliotheken hangt al jaren een kapotte zeepautomaat op de toiletten die maar niet vervangen kan worden. In ieder geval: bij het spieken op de jeugdafdeling liep ik een leuke collega-bibliothecaris tegen het lijf, die mij spontaan een rondleiding aanbood en mij ook liet spieken achter de verbouwingsschermen.

Kortom: ik vond het een hele geslaagde dag. Met als persoonlijk hoogtepunt voor mij mijn ontmoeting met Floor Rieder die ik mijn ‘Alice in Wonderland’-bomensleutel-tattoo liet zien (uit de door haar geïllustreerde versie dus) en spontaan een voor mijn persoonlijk gesigneerd exemplaar kreeg. Mocht je in de komende dagen een foto van haar met een rare fan zien opduiken….

 

 

Het hele soepzootje : Het ontstaan van het heelal, de aarde, de mensen en de rest

7 april 2018 / / Geen reacties

Het hele soepzootje : Het ontstaan van het heelal, de aarde, de mensen en de rest / Floor Bal ; illustraties Sebastiaan Van Doninck

Een prentenboek over het ontstaan van het heelal, de aarde en de mens: het klinkt onmogelijk, maar dit is hem. Ik heb het boek gelezen en vond het buitengewoon interessant. Wat knap dat er met zo weinig tekst nog zoveel verteld wordt. De illustraties zijn prachtig. Er is van alles te zien en te bekijken. Ik was zeer benieuwd hoe dit boek zou aanslaan bij mijn kleine voorleespubliek, of het niet te moeilijk was, of het niet te veel tekst had. Lees verder

En toen, Sheherazade? En toen? : uit de verhalen van duizend-en-een-nacht

2 april 2018 / / Geen reacties

En toen, Sheherazade? En toen? : uit de verhalen van duizend-en-een-nacht / Imme Dros & Annemarie van Haeringen

‘Vaak dacht de koning na over Sheherazade en over hoeveel moed ze als vrouw moest hebben om iedere ochtend weer de dood onder ogen te zien, en hij vergeleek haar moed met die van zijn krijgers tijdens een veldslag en met de moed die hij zelf in een oorlog getoond had, en moest bekennen dat zij moediger was, met alleen haar woorden als wapens’.

Nadat koning Sjahriar zijn vrouw betrapt heeft met een slaaf en hen heeft omgebracht, eist hij iedere nacht een nieuwe bruid die hij na die nacht direct laat onthoofden. Zo kan geen vrouw hem nog ontrouw zijn. Om dit uitmoorden van jonge vrouwen te stoppen biedt Sheherazade zichzelf vrijwillig aan als nieuwe nachtvrouw. Zij vertelt de vorst de eerste nacht een verhaal, dat aan het einde van de nacht nog niet uit is. Om het einde van het verhaal te horen laat hij haar nog een nacht leven. Dit was juist Sheherazades plan en iedere nacht vertelt zij verder, maar nooit is het verhaal aan het einde van de nacht uit. En zo wordt binnen het verhaal over de vorst en de vertellende jonge Sheherazade het ene verhaal na het andere vertelt en soms zit er in die verhalen ook weer een verhaal, want in de verhalen die zij vertelt over Sinbad de Zeeman is Sinbad de verteller. Aan het einde van de verhalen is er steeds een soort herhaling die voor een fijne cadans zorgt.

Ik miste de verhalen van ‘Ali Baba en de veertig rovers’ en ‘Aladdin en de wonderlamp’, maar op het einde van het boek is er een stuk ‘Over de verhalen van Duizend-en-een-nacht’ waarin staat dat deze verhalen zijn toegevoegd in de eerste Europese vertaling door Fransman Antoine Calland in de 18e eeuw. Weer wat geleerd.

Heel veel was er nog niet voor kinderen wat betreft de verhalen van Duizend-en-een-nacht. En van wat er wel is, gaat het vooral om de toegevoegde verhalen van Alladdin en Ali Baba. Bovendien is deze bundel ook nog eens heel mooi, zowel de tekst van Imme Dros als de prachtige en herkenbare illustraties van Annemarie van Haeringen. Dikke bundel, met blauw op snee en oranje leeslint. De buitenkant op zich is al zeer mooi. Genomineerd voor de Woutertje Pieterse Prijs. De winnaar wordt over een paar dagen bekend gemaakt.

Het alfabet van Candice Phee

1 april 2018 / / Geen reacties

Het alfabet van Candice Phee / Barry Jonsberg ; vertaald [uit het Engels] door Annelies Jorna

Candice is een bijzonder meisje: autistisch en behoorlijk zonnig: alles zit tegen (zacht gezegd) maar ze is niet somber te krijgen en ondanks akelig gedrag van sommigen, blijft ze de goede dingen in iedereen zien. Ze schrijft haar verhaal aan de hand van de letters van het alfabet (met veel moeilijke woorden, want het woordenboek is haar lievelingsboek) en brieven aan een penvriendin die nog nooit heeft teruggeschreven. Het komt er op neer dat ze met allemaal gekke plannen het leven van de ongelukkige mensen om haar heen wil verbeteren. Bijzonder geschreven en ontroerend boek. Zware problemen die luchtiger worden door de bijzondere kijk van Candice op de dingen.

« Oudere berichten Nieuwere berichten »

© 2024 Boekmama.nl

Thema gemaakt door Anders Noren — Boven ↑