Krijg ik een kabouter, Sint? / An Swerts & Eline van Lindenhuizen

Kinderen kunnen soms wel heel bijzondere Sinterklaaswensen hebben: van onbetaalbaar tot onrealistisch. Tess is helemaal geen hebberig kind: ze hoeft geen kadootjes dit jaar, ze wil een levende kabouter. Dat lijkt haar enorm gezellig. Opa en oma vinden het een erg leuke wens en helpen vrolijk mee door een meubeltjes voor de kabouter te maken en beddengoed. Ook schrijven ze een brief voor Sinterklaas, gedicteerd door Tess (een kleuter die zelf nog niet kan schrijven). Papa en mama lijken van niets te weten.

In eerste instantie is Tess teleurgesteld als er geen kabouter is gebracht door Sinterklaas. Er staat echter wel een glazen bak, met een brief van Sinterklaas erbij. Hierin schrijft Sinterklaas dat de kabouter al geregeld was, maar dat er ineens een hele verdrietige hamster bij de kabouter aanklopte (huisje kwijt, verzwikte enkel en meer van dat soort ellende). Waarop de kabouter besloot dat de hamster veel beter bij Tess kon gaan wonen. Hier kon Tess mee leven en de hamster (die onder het kabouterbeddengoed in de glazen bak bleek te zitten) was ook nog eens lief, schattig en zacht en een goed luisterend oor.

Ik zie dit prentenboek als knipoog naar de ouders die een creatieve draai weten te geven aan de onrealistische wens van hun kind en het kind toch blij weten te maken met het alternatief.